ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

 28:1 Οψε δε σαββάτων, τη επιφωσκούση εις μίαν σαββάτων, ηλθεν Μαριαμ η Μαγδαληνη και η αλλη Μαρία θεωρησαι τον τάφον. 2 και ιδου σεισμος εγένετο μέγας. αγγελος γαρ κυρίου καταβας εξ ουρανου και προσελθων απεκύλισεν τον λίθον και εκάθητο επάνω αυτου. 3 ην δε η ειδέα αυτου ως αστραπη και το ενδυμα αυτου λευκον ως χιών. 4 απο δε του φόβου αυτου εσείσθησαν οι τηρουντες και εγενήθησαν ως νεκροί. 5 αποκριθεις δε ο αγγελος ειπεν ταις γυναιξίν, Μη φοβεισθε υμεις, οιδα γαρ οτι Ιησουν τον εσταυρωμένον ζητειτε. 6 ουκ εστιν ωδε, ηγέρθη γαρ καθως ειπεν. δευτε ιδετε τον τόπον οπου εκειτο. 7 και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοις μαθηταις αυτου οτι Ηγέρθη απο των νεκρων, και ιδου προάγει υμας εις την Γαλιλαίαν, εκει αυτον οψεσθε. ιδου ειπον υμιν. 8 και απελθουσαι ταχυ απο του μνημείου μετα φόβου και χαρας μεγάλης εδραμον απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου. 9 και ιδου Ιησους υπήντησεν αυταις λέγων, Χαίρετε. αι δε προσελθουσαι εκράτησαν αυτου τους πόδας και προσεκύνησαν αυτω. 10 τότε λέγει αυταις ο Ιησους, Μη φοβεισθε. υπάγετε απαγγείλατε τοις αδελφοις μου ινα απέλθωσιν εις την Γαλιλαίαν, κακει με οψονται. 11 Πορευομένων δε αυτων ιδού τινες της κουστωδίας ελθόντες εις την πόλιν απήγγειλαν τοις αρχιερευσιν απαντα τα γενόμενα. 12 και συναχθέντες μετα των πρεσβυτέρων συμβούλιόν τε λαβόντες αργύρια ικανα εδωκαν τοις στρατιώταις 13 λέγοντες, Ειπατε οτι Οι μαθηται αυτου νυκτος ελθόντες εκλεψαν αυτον ημων κοιμωμένων. 14 και εαν ακουσθη τουτο επι του ηγεμόνος, ημεις πείσομεν αυτον και υμας αμερίμνους ποιήσομεν. 15 οι δε λαβόντες τα αργύρια εποίησαν ως εδιδάχθησαν. Και διεφημίσθη ο λόγος ουτος παρα Ιουδαίοις μέχρι της σήμερον ημέρας. 16 Οι δε ενδεκα μαθηται επορεύθησαν εις την Γαλιλαίαν εις το ορος ου ετάξατο αυτοις ο Ιησους, 17 και ιδόντες αυτον προσεκύνησαν, οι δε εδίστασαν. 18 και προσελθων ο Ιησους ελάλησεν αυτοις λέγων, Εδόθη μοι πασα εξουσία εν ουρανω και επι της γης. 19 πορευθέντες ουν μαθητεύσατε πάντα τα εθνη, βαπτίζοντες αυτους εις το ονομα του πατρος και του υιου και του αγίου πνεύματος, 20 διδάσκοντες αυτους τηρειν πάντα οσα ενετειλάμην υμιν. και ιδου εγω μεθ' υμων ειμι πάσας τας ημέρας εως της συντελείας του αιωνος. 

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

27:1 Πρωϊας δε γενομένης συμβούλιον ελαβον πάντες οι αρχιερεις και οι πρεσβύτεροι του λαου κατα του Ιησου ωστε θανατωσαι αυτόν. 2 και δήσαντες αυτον απήγαγον και παρέδωκαν Πιλάτω τω ηγεμόνι. 3 Τότε ιδων Ιούδας ο παραδιδους αυτον οτι κατεκρίθη μεταμεληθεις εστρεψεν τα τριάκοντα αργύρια τοις αρχιερευσιν και πρεσβυτέροις 4 λέγων, Ημαρτον παραδους αιμα αθωον. οι δε ειπαν, Τί προς ημας; συ οψη. 5 και ρίψας τα αργύρια εις τον ναον ανεχώρησεν, και απελθων απήγξατο. 6 οι δε αρχιερεις λαβόντες τα αργύρια ειπαν, Ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εις τον κορβαναν, επει τιμη αιματός εστιν. 7 συμβούλιον δε λαβόντες ηγόρασαν εξ αυτων τον Αγρον του Κεραμέως εις ταφην τοις ξένοις. 8 διο εκλήθη ο αγρος εκεινος Αγρος Αιματος εως της σήμερον. 9 τότε επληρώθη το ρηθεν δια Ιερεμίου του προφήτου λέγοντος, Και ελαβον τα τριάκοντα αργύρια, την τιμην του τετιμημένου ον ετιμήσαντο απο υιων Ισραήλ, 10 και εδωκαν αυτα εις τον αγρον του κεραμέως, καθα συνέταξέν μοι κύριος. 11 Ο δε Ιησους εστάθη εμπροσθεν του ηγεμόνος. και επηρώτησεν αυτον ο ηγεμων λέγων, Συ ει ο βασιλευς των Ιουδαίων; ο δε Ιησους εφη, Συ λέγεις. 12 και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο των αρχιερέων και πρεσβυτέρων ουδεν απεκρίνατο. 13 τότε λέγει αυτω ο Πιλατος, Ουκ ακούεις πόσα σου καταμαρτυρουσιν; 14 και ουκ απεκρίθη αυτω προς ουδε εν ρημα, ωστε θαυμάζειν τον ηγεμόνα λίαν. 15 Κατα δε εορτην ειώθει ο ηγεμων απολύειν ενα τω οχλω δέσμιον ον ηθελον. 16 ειχον δε τότε δέσμιον επίσημον λεγόμενον Ιησουν Βαραββαν. 17 συνηγμένων ουν αυτων ειπεν αυτοις ο Πιλατος, Τίνα θέλετε απολύσω υμιν, Ιησουν τον Βαραββαν η Ιησουν τον λεγόμενον Χριστόν; 18 ηδει γαρ οτι δια φθόνον παρέδωκαν αυτόν. 19 Καθημένου δε αυτου επι του βήματος απέστειλεν προς αυτον η γυνη αυτου λέγουσα, Μηδεν σοι και τω δικαίω εκείνω, πολλα γαρ επαθον σήμερον κατ' οναρ δι' αυτόν. 20 Οι δε αρχιερεις και οι πρεσβύτεροι επεισαν τους οχλους ινα αιτήσωνται τον Βαραββαν τον δε Ιησουν απολέσωσιν. 21 αποκριθεις δε ο ηγεμων ειπεν αυτοις, Τίνα θέλετε απο των δύο απολύσω υμιν; οι δε ειπαν, Τον Βαραββαν. 22 λέγει αυτοις ο Πιλατος, Τί ουν ποιήσω Ιησουν τον λεγόμενον Χριστόν; λέγουσιν πάντες, Σταυρωθήτω. 23 ο δε εφη, Τί γαρ κακον εποίησεν; οι δε περισσως εκραζον λέγοντες, Σταυρωθήτω. 24 ιδων δε ο Πιλατος οτι ουδεν ωφελει αλλα μαλλον θόρυβος γίνεται, λαβων υδωρ απενίψατο τας χειρας απέναντι του οχλου, λέγων, Αθωός ειμι απο του αιματος τούτου. υμεις οψεσθε. 25 και αποκριθεις πας ο λαος ειπεν, Το αιμα αυτου εφ' ημας και επι τα τέκνα ημων. 26 τότε απέλυσεν αυτοις τον Βαραββαν, τον δε Ιησουν φραγελλώσας παρέδωκεν ινα σταυρωθη. 27 Τότε οι στρατιωται του ηγεμόνος παραλαβόντες τον Ιησουν εις το πραιτώριον συνήγαγον επ' αυτον ολην την σπειραν. 28 και εκδύσαντες αυτον χλαμύδα κοκκίνην περιέθηκαν αυτω, 29 και πλέξαντες στέφανον εξ ακανθων επέθηκαν επι της κεφαλης αυτου και κάλαμον εν τη δεξια αυτου, και γονυπετήσαντες εμπροσθεν αυτου ενέπαιξαν αυτω λέγοντες, Χαιρε, βασιλευ των Ιουδαίων, 30 και εμπτύσαντες εις αυτον ελαβον τον κάλαμον και ετυπτον εις την κεφαλην αυτου. 31 και οτε ενέπαιξαν αυτω, εξέδυσαν αυτον την χλαμύδα και ενέδυσαν αυτον τα ιμάτια αυτου, και απήγαγον αυτον εις το σταυρωσαι. 32 Εξερχόμενοι δε ευρον ανθρωπον Κυρηναιον ονόματι Σίμωνα. τουτον ηγγάρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου. 33 Και ελθόντες εις τόπον λεγόμενον Γολγοθα, ο εστιν Κρανίου Τόπος λεγόμενος, 34 εδωκαν αυτω πιειν οινον μετα χολης μεμιγμένον. και γευσάμενος ουκ ηθέλησεν πιειν. 35 σταυρώσαντες δε αυτον διεμερίσαντο τα ιμάτια αυτου βάλλοντες κληρον, 36 και καθήμενοι ετήρουν αυτον εκει. 37 και επέθηκαν επάνω της κεφαλης αυτου την αιτίαν αυτου γεγραμμένην. Ουτός εστιν Ιησους ο βασιλευς των Ιουδαίων. 38 Τότε σταυρουνται συν αυτω δύο λησταί, εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνύμων. 39 Οι δε παραπορευόμενοι εβλασφήμουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων 40 και λέγοντες, Ο καταλύων τον ναον και εν τρισιν ημέραις οικοδομων, σωσον σεαυτόν, ει υιος ει του θεου, και κατάβηθι απο του σταυρου. 41 ομοίως και οι αρχιερεις εμπαίζοντες μετα των γραμματέων και πρεσβυτέρων ελεγον, 42 Αλλους εσωσεν, εαυτον ου δύναται σωσαι. βασιλευς Ισραήλ εστιν, καταβάτω νυν απο του σταυρου και πιστεύσομεν επ' αυτόν. 43 πέποιθεν επι τον θεόν, ρυσάσθω νυν ει θέλει αυτόν. ειπεν γαρ οτι Θεου ειμι υιός. 44 το δ αυτο και οι λησται οι συσταυρωθέντες συν αυτω ωνείδιζον αυτόν. 45 Απο δε εκτης ωρας σκότος εγένετο επι πασαν την γην εως ωρας ενάτης. 46 περι δε την ενάτην ωραν ανεβόησεν ο Ιησους φωνη μεγάλη λέγων, Ηλι ηλι λεμα σαβαχθανι; τουτ' εστιν, Θεέ μου θεέ μου, ινατί με εγκατέλιπες; 47 τινες δε των εκει εστηκότων ακούσαντες ελεγον οτι Ηλίαν φωνει ουτος. 48 και ευθέως δραμων εις εξ αυτων και λαβων σπόγγον πλήσας τε οξους και περιθεις καλάμω επότιζεν αυτόν. 49 οι δε λοιποι ελεγον, Αφες ιδωμεν ει ερχεται Ηλίας σώσων αυτόν. 50 ο δε Ιησους πάλιν κράξας φωνη μεγάλη αφηκεν το πνευμα. 51 Και ιδου το καταπέτασμα του ναου εσχίσθη απ' ανωθεν εως κάτω εις δύο, και η γη εσείσθη, και αι πέτραι εσχίσθησαν, 52 και τα μνημεια ανεώχθησαν και πολλα σώματα των κεκοιμημένων αγίων ηγέρθησαν, 53 και εξελθόντες εκ των μνημείων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθον εις την αγίαν πόλιν και ενεφανίσθησαν πολλοις. 54 Ο δε εκατόνταρχος και οι μετ' αυτου τηρουντες τον Ιησουν ιδόντες τον σεισμον και τα γενόμενα εφοβήθησαν σφόδρα, λέγοντες, Αληθως θεου υιος ην ουτος. 55 Ησαν δε εκει γυναικες πολλαι απο μακρόθεν θεωρουσαι, αιτινες ηκολούθησαν τω Ιησου απο της Γαλιλαίας διακονουσαι αυτω. 56 εν αις ην Μαρία η Μαγδαληνη και Μαρία η του Ιακώβου και Ιωσηφ μήτηρ και η μήτηρ των υιων Ζεβεδαίου. 57 Οψίας δε γενομένης ηλθεν ανθρωπος πλούσιος απο Αριμαθαίας, τουνομα Ιωσήφ, ος και αυτος εμαθητεύθη τω Ιησου. 58 ουτος προσελθων τω Πιλάτω ητήσατο το σωμα του Ιησου. τότε ο Πιλατος εκέλευσεν αποδοθηναι. 59 και λαβων το σωμα ο Ιωσηφ ενετύλιξεν αυτο εν σινδόνι καθαρα, 60 και εθηκεν αυτο εν τω καινω αυτου μνημείω ο ελατόμησεν εν τη πέτρα, και προσκυλίσας λίθον μέγαν τη θύρα του μνημείου απηλθεν. 61 ην δε εκει Μαριαμ η Μαγδαληνη και η αλλη Μαρία καθήμεναι απέναντι του τάφου. 62 Τη δε επαύριον, ητις εστιν μετα την παρασκευήν, συνήχθησαν οι αρχιερεις και οι Φαρισαιοι προς Πιλατον 63 λέγοντες, Κύριε, εμνήσθημεν οτι εκεινος ο πλάνος ειπεν ετι ζων, Μετα τρεις ημέρας εγείρομαι. 64 κέλευσον ουν ασφαλισθηναι τον τάφον εως της τρίτης ημέρας, μήποτε ελθόντες οι μαθηται αυτου κλέψωσιν αυτον και ειπωσιν τω λαω, Ηγέρθη απο των νεκρων, και εσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης. 65 εφη αυτοις ο Πιλατος, Εχετε κουστωδίαν. υπάγετε ασφαλίσασθε ως οιδατε. 66 οι δε πορευθέντες ησφαλίσαντο τον τάφον σφραγίσαντες τον λίθον μετα της κουστωδίας. 

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

26:1 Και εγένετο οτε ετέλεσεν ο Ιησους πάντας τους λόγους τούτους, ειπεν τοις μαθηταις αυτου, 2 Οιδατε οτι μετα δύο ημέρας το πάσχα γίνεται, και ο υιος του ανθρώπου παραδίδοται εις το σταυρωθηναι. 3 Τότε συνήχθησαν οι αρχιερεις και οι πρεσβύτεροι του λαου εις την αυλην του αρχιερέως του λεγομένου Καϊάφα, 4 και συνεβουλεύσαντο ινα τον Ιησουν δόλω κρατήσωσιν και αποκτείνωσιν. 5 ελεγον δέ, Μη εν τη εορτη, ινα μη θόρυβος γένηται εν τω λαω. 6 Του δε Ιησου γενομένου εν Βηθανία εν οικία Σίμωνος του λεπρου, 7 προσηλθεν αυτω γυνη εχουσα αλάβαστρον μύρου βαρυτίμου και κατέχεεν επι της κεφαλης αυτου ανακειμένου. 8 ιδόντες δε οι μαθηται ηγανάκτησαν λέγοντες, Εις τί η απώλεια αυτη; 9 εδύνατο γαρ τουτο πραθηναι πολλου και δοθηναι πτωχοις. 10 γνους δε ο Ιησους ειπεν αυτοις, Τί κόπους παρέχετε τη γυναικί; εργον γαρ καλον ηργάσατο εις εμέ. 11 πάντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ' εαυτων, εμε δε ου πάντοτε εχετε. 12 βαλουσα γαρ αυτη το μύρον τουτο επι του σώματός μου προς το ενταφιάσαι με εποίησεν. 13 αμην λέγω υμιν, οπου εαν κηρυχθη το ευαγγέλιον τουτο εν ολω τω κόσμω, λαληθήσεται και ο εποίησεν αυτη εις μνημόσυνον αυτης. 14 Τότε πορευθεις εις των δώδεκα, ο λεγόμενος Ιούδας Ισκαριώτης, προς τους αρχιερεις 15 ειπεν, Τί θέλετέ μοι δουναι καγω υμιν παραδώσω αυτόν; οι δε εστησαν αυτω τριάκοντα αργύρια. 16 και απο τότε εζήτει ευκαιρίαν ινα αυτον παραδω. 17 Τη δε πρώτη των αζύμων προσηλθον οι μαθηται τω Ιησου λέγοντες, Που θέλεις ετοιμάσωμέν σοι φαγειν το πάσχα; 18 ο δε ειπεν, Υπάγετε εις την πόλιν προς τον δεινα και ειπατε αυτω, Ο διδάσκαλος λέγει, Ο καιρός μου εγγύς εστιν. προς σε ποιω το πάσχα μετα των μαθητων μου. 19 και εποίησαν οι μαθηται ως συνέταξεν αυτοις ο Ιησους, και ητοίμασαν το πάσχα. 20 Οψίας δε γενομένης ανέκειτο μετα των δώδεκα. 21 και εσθιόντων αυτων ειπεν, Αμην λέγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδώσει με. 22 και λυπούμενοι σφόδρα ηρξαντο λέγειν αυτω εις εκαστος, Μήτι εγώ ειμι, κύριε; 23 ο δε αποκριθεις ειπεν, Ο εμβάψας μετ' εμου την χειρα εν τω τρυβλίω ουτός με παραδώσει. 24 ο μεν υιος του ανθρώπου υπάγει καθως γέγραπται περι αυτου, ουαι δε τω ανθρώπω εκείνω δι' ου ο υιος του ανθρώπου παραδίδοται. καλον ην αυτω ει ουκ εγεννήθη ο ανθρωπος εκεινος. 25 αποκριθεις δε Ιούδας ο παραδιδους αυτον ειπεν, Μήτι εγώ ειμι, ραββί; λέγει αυτω, Συ ειπας. 26 Εσθιόντων δε αυτων λαβων ο Ιησους αρτον και ευλογήσας εκλασεν και δους τοις μαθηταις ειπεν, Λάβετε φάγετε, τουτό εστιν το σωμά μου. 27 και λαβων ποτήριον και ευχαριστήσας εδωκεν αυτοις λέγων, Πίετε εξ αυτου πάντες, 28 τουτο γάρ εστιν το αιμά μου της διαθήκης το περι πολλων εκχυννόμενον εις αφεσιν αμαρτιων. 29 λέγω δε υμιν, ου μη πίω απ' αρτι εκ τούτου του γενήματος της αμπέλου εως της ημέρας εκείνης οταν αυτο πίνω μεθ' υμων καινον εν τη βασιλεία του πατρός μου. 30 Και υμνήσαντες εξηλθον εις το Ορος των Ελαιων. 31 Τότε λέγει αυτοις ο Ιησους, Πάντες υμεις σκανδαλισθήσεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταύτη, γέγραπται γάρ, Πατάξω τον ποιμένα, και διασκορπισθήσονται τα πρόβατα της ποίμνης. 32 μετα δε το εγερθηναί με προάξω υμας εις την Γαλιλαίαν. 33 αποκριθεις δε ο Πέτρος ειπεν αυτω, Ει πάντες σκανδαλισθήσονται εν σοί, εγω ουδέποτε σκανδαλισθήσομαι. 34 εφη αυτω ο Ιησους, Αμην λέγω σοι οτι εν ταύτη τη νυκτι πριν αλέκτορα φωνησαι τρις απαρνήση με. 35 λέγει αυτω ο Πέτρος, Καν δέη με συν σοι αποθανειν, ου μή σε απαρνήσομαι. ομοίως και πάντες οι μαθηται ειπαν. 36 Τότε ερχεται μετ' αυτων ο Ιησους εις χωρίον λεγόμενον Γεθσημανί, και λέγει τοις μαθηταις, Καθίσατε αυτου εως ου απελθων εκει προσεύξωμαι. 37 και παραλαβων τον Πέτρον και τους δύο υιους Ζεβεδαίου ηρξατο λυπεισθαι και αδημονειν. 38 τότε λέγει αυτοις, Περίλυπός εστιν η ψυχή μου εως θανάτου. μείνατε ωδε και γρηγορειτε μετ' εμου. 39 και προελθων μικρον επεσεν επι πρόσωπον αυτου προσευχόμενος και λέγων, Πάτερ μου, ει δυνατόν εστιν, παρελθάτω απ' εμου το ποτήριον τουτο. πλην ουχ ως εγω θέλω αλλ' ως σύ. 40 και ερχεται προς τους μαθητας και ευρίσκει αυτους καθεύδοντας, και λέγει τω Πέτρω, Ουτως ουκ ισχύσατε μίαν ωραν γρηγορησαι μετ' εμου; 41 γρηγορειτε και προσεύχεσθε, ινα μη εισέλθητε εις πειρασμόν. το μεν πνευμα πρόθυμον η δε σαρξ ασθενής. 42 πάλιν εκ δευτέρου απελθων προσηύξατο λέγων, Πάτερ μου, ει ου δύναται τουτο παρελθειν εαν μη αυτο πίω, γενηθήτω το θέλημά σου. 43 και ελθων πάλιν ευρεν αυτους καθεύδοντας, ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημένοι. 44 και αφεις αυτους πάλιν απελθων προσηύξατο εκ τρίτου τον αυτον λόγον ειπων πάλιν. 45 τότε ερχεται προς τους μαθητας και λέγει αυτοις, Καθεύδετε το λοιπον και αναπαύεσθε; ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιος του ανθρώπου παραδίδοται εις χειρας αμαρτωλων. 46 εγείρεσθε, αγωμεν. ιδου ηγγικεν ο παραδιδούς με. 47 Και ετι αυτου λαλουντος ιδου Ιούδας εις των δώδεκα ηλθεν και μετ' αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξύλων απο των αρχιερέων και πρεσβυτέρων του λαου. 48 ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λέγων, Ον αν φιλήσω αυτός εστιν. κρατήσατε αυτόν. 49 και ευθέως προσελθων τω Ιησου ειπεν, Χαιρε, ραββί. και κατεφίλησεν αυτόν. 50 ο δε Ιησους ειπεν αυτω, Εταιρε, εφ' ο πάρει. τότε προσελθόντες επέβαλον τας χειρας επι τον Ιησουν και εκράτησαν αυτόν. 51 και ιδου εις των μετα Ιησου εκτείνας την χειρα απέσπασεν την μάχαιραν αυτου και πατάξας τον δουλον του αρχιερέως αφειλεν αυτου το ωτίον. 52 τότε λέγει αυτω ο Ιησους, Απόστρεψον την μάχαιράν σου εις τον τόπον αυτης, πάντες γαρ οι λαβόντες μάχαιραν εν μαχαίρη απολουνται. 53 η δοκεις οτι ου δύναμαι παρακαλέσαι τον πατέρα μου, και παραστήσει μοι αρτι πλείω δώδεκα λεγιωνας αγγέλων; 54 πως ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως δει γενέσθαι; 55 Εν εκείνη τη ωρα ειπεν ο Ιησους τοις οχλοις, Ως επι ληστην εξήλθατε μετα μαχαιρων και ξύλων συλλαβειν με; καθ' ημέραν εν τω ιερω εκαθεζόμην διδάσκων και ουκ εκρατήσατέ με. 56 τουτο δε ολον γέγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων. Τότε οι μαθηται πάντες αφέντες αυτον εφυγον. 57 Οι δε κρατήσαντες τον Ιησουν απήγαγον προς Καϊάφαν τον αρχιερέα, οπου οι γραμματεις και οι πρεσβύτεροι συνήχθησαν. 58 ο δε Πέτρος ηκολούθει αυτω απο μακρόθεν εως της αυλης του αρχιερέως, και εισελθων εσω εκάθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τέλος. 59 οι δε αρχιερεις και το συνέδριον ολον εζήτουν ψευδομαρτυρίαν κατα του Ιησου οπως αυτον θανατώσωσιν, 60 και ουχ ευρον πολλων προσελθόντων ψευδομαρτύρων. υστερον δε προσελθόντες δύο 61 ειπαν, Ουτος εφη, Δύναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερων οικοδομησαι. 62 και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτω, Ουδεν αποκρίνη; τί ουτοί σου καταμαρτυρουσιν; 63 ο δε Ιησους εσιώπα. και ο αρχιερευς ειπεν αυτω, Εξορκίζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο Χριστος ο υιος του θεου. 64 λέγει αυτω ο Ιησους, Συ ειπας. πλην λέγω υμιν, απ' αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρώπου καθήμενον εκ δεξιων της δυνάμεως και ερχόμενον επι των νεφελων του ουρανου. 65 τότε ο αρχιερευς διέρρηξεν τα ιμάτια αυτου λέγων, Εβλασφήμησεν. τί ετι χρείαν εχομεν μαρτύρων; ιδε νυν ηκούσατε την βλασφημίαν. 66 τί υμιν δοκει; οι δε αποκριθέντες ειπαν, Ενοχος θανάτου εστίν. 67 Τότε ενέπτυσαν εις το πρόσωπον αυτου και εκολάφισαν αυτόν, οι δε εράπισαν 68 λέγοντες, Προφήτευσον ημιν, Χριστέ, τίς εστιν ο παίσας σε; 69 Ο δε Πέτρος εκάθητο εξω εν τη αυλη. και προσηλθεν αυτω μία παιδίσκη λέγουσα, Και συ ησθα μετα Ιησου του Γαλιλαίου. 70 ο δε ηρνήσατο εμπροσθεν πάντων λέγων, Ουκ οιδα τί λέγεις. 71 εξελθόντα δε εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λέγει τοις εκει, Ουτος ην μετα Ιησου του Ναζωραίου. 72 και πάλιν ηρνήσατο μετα ορκου οτι Ουκ οιδα τον ανθρωπον. 73 μετα μικρον δε προσελθόντες οι εστωτες ειπον τω Πέτρω, Αληθως και συ εξ αυτων ει, και γαρ η λαλιά σου δηλόν σε ποιει. 74 τότε ηρξατο καταθεματίζειν και ομνύειν οτι Ουκ οιδα τον ανθρωπον. και ευθέως αλέκτωρ εφώνησεν. 75 και εμνήσθη ο Πέτρος του ρήματος Ιησου ειρηκότος οτι Πριν αλέκτορα φωνησαι τρις απαρνήση με. και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως.

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

25:1 Τότε ομοιωθήσεται η βασιλεία των ουρανων δέκα παρθένοις, αιτινες λαβουσαι τας λαμπάδας εαυτων εξηλθον εις υπάντησιν του νυμφίου. 2 πέντε δε εξ αυτων ησαν μωραι και πέντε φρόνιμοι. 3 αι γαρ μωραι λαβουσαι τας λαμπάδας αυτων ουκ ελαβον μεθ' εαυτων ελαιον. 4 αι δε φρόνιμοι ελαβον ελαιον εν τοις αγγείοις μετα των λαμπάδων εαυτων. 5 χρονίζοντος δε του νυμφίου ενύσταξαν πασαι και εκάθευδον. 6 μέσης δε νυκτος κραυγη γέγονεν, Ιδου ο νυμφίος, εξέρχεσθε εις απάντησιν αυτου. 7 τότε ηγέρθησαν πασαι αι παρθένοι εκειναι και εκόσμησαν τας λαμπάδας εαυτων. 8 αι δε μωραι ταις φρονίμοις ειπαν, Δότε ημιν εκ του ελαίου υμων, οτι αι λαμπάδες ημων σβέννυνται. 9 απεκρίθησαν δε αι φρόνιμοι λέγουσαι, Μήποτε ου μη αρκέση ημιν και υμιν. πορεύεσθε μαλλον προς τους πωλουντας και αγοράσατε εαυταις. 10 απερχομένων δε αυτων αγοράσαι ηλθεν ο νυμφίος, και αι ετοιμοι εισηλθον μετ' αυτου εις τους γάμους, και εκλείσθη η θύρα. 11 υστερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθένοι λέγουσαι, Κύριε κύριε, ανοιξον ημιν. 12 ο δε αποκριθεις ειπεν, Αμην λέγω υμιν, ουκ οιδα υμας. 13 Γρηγορειτε ουν, οτι ουκ οιδατε την ημέραν ουδε την ωραν. 14 Ωσπερ γαρ ανθρωπος αποδημων εκάλεσεν τους ιδίους δούλους και παρέδωκεν αυτοις τα υπάρχοντα αυτου, 15 και ω μεν εδωκεν πέντε τάλαντα, ω δε δύο, ω δε εν, εκάστω κατα την ιδίαν δύναμιν, και απεδήμησεν. ευθέως 16 πορευθεις ο τα πέντε τάλαντα λαβων ηργάσατο εν αυτοις και εκέρδησεν αλλα πέντε. 17 ωσαύτως ο τα δύο εκέρδησεν αλλα δύο. 18 ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν γην και εκρυψεν το αργύριον του κυρίου αυτου. 19 μετα δε πολυν χρόνον ερχεται ο κύριος των δούλων εκείνων και συναίρει λόγον μετ' αυτων. 20 και προσελθων ο τα πέντε τάλαντα λαβων προσήνεγκεν αλλα πέντε τάλαντα λέγων, Κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας. ιδε αλλα πέντε τάλαντα εκέρδησα. 21 εφη αυτω ο κύριος αυτου, Ευ, δουλε αγαθε και πιστέ, επι ολίγα ης πιστός, επι πολλων σε καταστήσω. εισελθε εις την χαραν του κυρίου σου. 22 προσελθων δε και ο τα δύο τάλαντα ειπεν, Κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας. ιδε αλλα δύο τάλαντα εκέρδησα. 23 εφη αυτω ο κύριος αυτου, Ευ, δουλε αγαθε και πιστέ, επι ολίγα ης πιστός, επι πολλων σε καταστήσω. εισελθε εις την χαραν του κυρίου σου. 24 προσελθων δε και ο το εν τάλαντον ειληφως ειπεν, Κύριε, εγνων σε οτι σκληρος ει ανθρωπος, θερίζων οπου ουκ εσπειρας και συνάγων οθεν ου διεσκόρπισας. 25 και φοβηθεις απελθων εκρυψα το τάλαντόν σου εν τη γη. ιδε εχεις το σόν. 26 αποκριθεις δε ο κύριος αυτου ειπεν αυτω, Πονηρε δουλε και οκνηρέ, ηδεις οτι θερίζω οπου ουκ εσπειρα και συνάγω οθεν ου διεσκόρπισα; 27 εδει σε ουν βαλειν τα αργύριά μου τοις τραπεζίταις, και ελθων εγω εκομισάμην αν το εμον συν τόκω. 28 αρατε ουν απ' αυτου το τάλαντον και δότε τω εχοντι τα δέκα τάλαντα. 29 τω γαρ εχοντι παντι δοθήσεται και περισσευθήσεται. του δε μη εχοντος και ο εχει αρθήσεται απ' αυτου. 30 και τον αχρειον δουλον εκβάλετε εις το σκότος το εξώτερον. εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδόντων. 31 Οταν δε ελθη ο υιος του ανθρώπου εν τη δόξη αυτου και πάντες οι αγγελοι μετ' αυτου, τότε καθίσει επι θρόνου δόξης αυτου. 32 και συναχθήσονται εμπροσθεν αυτου πάντα τα εθνη, και αφορίσει αυτους απ' αλλήλων, ωσπερ ο ποιμην αφορίζει τα πρόβατα απο των ερίφων, 33 και στήσει τα μεν πρόβατα εκ δεξιων αυτου τα δε ερίφια εξ ευωνύμων. 34 τότε ερει ο βασιλευς τοις εκ δεξιων αυτου, Δευτε, οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμιν βασιλείαν απο καταβολης κόσμου. 35 επείνασα γαρ και εδώκατέ μοι φαγειν, εδίψησα και εποτίσατέ με, ξένος ημην και συνηγάγετέ με, 36 γυμνος και περιεβάλετέ με, ησθένησα και επεσκέψασθέ με, εν φυλακη ημην και ηλθατε πρός με. 37 τότε αποκριθήσονται αυτω οι δίκαιοι λέγοντες, Κύριε, πότε σε ειδομεν πεινωντα και εθρέψαμεν, η διψωντα και εποτίσαμεν; 38 πότε δέ σε ειδομεν ξένον και συνηγάγομεν, η γυμνον και περιεβάλομεν; 39 πότε δέ σε ειδομεν ασθενουντα η εν φυλακη και ηλθομεν πρός σε; 40 και αποκριθεις ο βασιλευς ερει αυτοις, Αμην λέγω υμιν, εφ' οσον εποιήσατε ενι τούτων των αδελφων μου των ελαχίστων, εμοι εποιήσατε. 41 Τότε ερει και τοις εξ ευωνύμων, Πορεύεσθε απ' εμου οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτου. 42 επείνασα γαρ και ουκ εδώκατέ μοι φαγειν, εδίψησα και ουκ εποτίσατέ με, 43 ξένος ημην και ου συνηγάγετέ με, γυμνος και ου περιεβάλετέ με, ασθενης και εν φυλακη και ουκ επεσκέψασθέ με. 44 τότε αποκριθήσονται και αυτοι λέγοντες, Κύριε, πότε σε ειδομεν πεινωντα η διψωντα η ξένον η γυμνον η ασθενη η εν φυλακη και ου διηκονήσαμέν σοι; 45 τότε αποκριθήσεται αυτοις λέγων, Αμην λέγω υμιν, εφ' οσον ουκ εποιήσατε ενι τούτων των ελαχίστων, ουδε εμοι εποιήσατε. 46 και απελεύσονται ουτοι εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωην αιώνιον.

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

24:1 Και εξελθων ο Ιησους απο του ιερου επορεύετο, και προσηλθον οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω τας οικοδομας του ιερου. 2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις, Ου βλέπετε ταυτα πάντα; αμην λέγω υμιν, ου μη αφεθη ωδε λίθος επι λίθον ος ου καταλυθήσεται. 3 Καθημένου δε αυτου επι του Ορους των Ελαιων προσηλθον αυτω οι μαθηται κατ' ιδίαν λέγοντες, Ειπε ημιν πότε ταυτα εσται, και τί το σημειον της σης παρουσίας και συντελείας του αιωνος. 4 και αποκριθεις ο Ιησους ειπεν αυτοις, Βλέπετε μή τις υμας πλανήση. 5 πολλοι γαρ ελεύσονται επι τω ονόματί μου λέγοντες, Εγώ ειμι ο Χριστός, και πολλους πλανήσουσιν. 6 μελλήσετε δε ακούειν πολέμους και ακοας πολέμων. ορατε, μη θροεισθε. δει γαρ γενέσθαι, αλλ ουπω εστιν το τέλος. 7 εγερθήσεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεία επι βασιλείαν, και εσονται λιμοι και σεισμοι κατα τόπους. 8 πάντα δε ταυτα αρχη ωδίνων. 9 τότε παραδώσουσιν υμας εις θλιψιν και αποκτενουσιν υμας, και εσεσθε μισούμενοι υπο πάντων των εθνων δια το ονομά μου. 10 και τότε σκανδαλισθήσονται πολλοι και αλλήλους παραδώσουσιν και μισήσουσιν αλλήλους. 11 και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθήσονται και πλανήσουσιν πολλούς. 12 και δια το πληθυνθηναι την ανομίαν ψυγήσεται η αγάπη των πολλων. 13 ο δε υπομείνας εις τέλος ουτος σωθήσεται. 14 και κηρυχθήσεται τουτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν ολη τη οικουμένη εις μαρτύριον πασιν τοις εθνεσιν, και τότε ηξει το τέλος. 15 Οταν ουν ιδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως το ρηθεν δια Δανιηλ του προφήτου εστος εν τόπω αγίω, ο αναγινώσκων νοείτω, 16 τότε οι εν τη Ιουδαία φευγέτωσαν εις τα ορη, 17 ο επι του δώματος μη καταβάτω αραι τα εκ της οικίας αυτου, 18 και ο εν τω αγρω μη επιστρεψάτω οπίσω αραι το ιμάτιον αυτου. 19 ουαι δε ταις εν γαστρι εχούσαις και ταις θηλαζούσαις εν εκείναις ταις ημέραις. 20 προσεύχεσθε δε ινα μη γένηται η φυγη υμων χειμωνος μηδε σαββάτω. 21 εσται γαρ τότε θλιψις μεγάλη οια ου γέγονεν απ' αρχης κόσμου εως του νυν ουδ ου μη γένηται. 22 και ει μη εκολοβώθησαν αι ημέραι εκειναι, ουκ αν εσώθη πασα σάρξ. δια δε τους εκλεκτους κολοβωθήσονται αι ημέραι εκειναι. 23 τότε εάν τις υμιν ειπη, Ιδου ωδε ο Χριστός, η, Ωδε, μη πιστεύσητε. 24 εγερθήσονται γαρ ψευδόχριστοι και ψευδοπροφηται, και δώσουσιν σημεια μεγάλα και τέρατα ωστε πλανησαι, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς. 25 ιδου προείρηκα υμιν. 26 εαν ουν ειπωσιν υμιν, Ιδου εν τη ερήμω εστίν, μη εξέλθητε. Ιδου εν τοις ταμείοις, μη πιστεύσητε. 27 ωσπερ γαρ η αστραπη εξέρχεται απο ανατολων και φαίνεται εως δυσμων, ουτως εσται η παρουσία του υιου του ανθρώπου. 28 οπου εαν η το πτωμα, εκει συναχθήσονται οι αετοί. 29 Ευθέως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκείνων, ο ηλιος σκοτισθήσεται, και η σελήνη ου δώσει το φέγγος αυτης, και οι αστέρες πεσουνται απο του ουρανου, και αι δυνάμεις των ουρανων σαλευθήσονται. 30 και τότε φανήσεται το σημειον του υιου του ανθρώπου εν ουρανω, και τότε κόψονται πασαι αι φυλαι της γης και οψονται τον υιον του ανθρώπου ερχόμενον επι των νεφελων του ουρανου μετα δυνάμεως και δόξης πολλης. 31 και αποστελει τους αγγέλους αυτου μετα σάλπιγγος μεγάλης, και επισυνάξουσιν τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσάρων ανέμων απ' ακρων ουρανων εως των ακρων αυτων. 32 Απο δε της συκης μάθετε την παραβολήν. οταν ηδη ο κλάδος αυτης γένηται απαλος και τα φύλλα εκφύη, γινώσκετε οτι εγγυς το θέρος. 33 ουτως και υμεις, οταν ιδητε πάντα ταυτα, γινώσκετε οτι εγγύς εστιν επι θύραις. 34 αμην λέγω υμιν οτι ου μη παρέλθη η γενεα αυτη εως αν πάντα ταυτα γένηται. 35 ο ουρανος και η γη παρελεύσεται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσιν. 36 Περι δε της ημέρας εκείνης και ωρας ουδεις οιδεν, ουδε οι αγγελοι των ουρανων ουδε ο υιός, ει μη ο πατηρ μόνος. 37 ωσπερ γαρ αι ημέραι του Νωε, ουτως εσται η παρουσία του υιου του ανθρώπου. 38 ως γαρ ησαν εν ταις ημέραις εκείναις ταις προ του κατακλυσμου τρώγοντες και πίνοντες, γαμουντες και γαμίζοντες, αχρι ης ημέρας εισηλθεν Νωε εις την κιβωτόν, 39 και ουκ εγνωσαν εως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας, ουτως εσται και η παρουσία του υιου του ανθρώπου. 40 τότε δύο εσονται εν τω αγρω, εις παραλαμβάνεται και εις αφίεται. 41 δύο αλήθουσαι εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίεται. 42 γρηγορειτε ουν, οτι ουκ οιδατε ποία ημέρα ο κύριος υμων ερχεται. 43 εκεινο δε γινώσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσπότης ποία φυλακη ο κλέπτης ερχεται, εγρηγόρησεν αν και ουκ αν ειασεν διορυχθηναι την οικίαν αυτου. 44 δια τουτο και υμεις γίνεσθε ετοιμοι, οτι η ου δοκειτε ωρα ο υιος του ανθρώπου ερχεται. 45 Τίς αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρόνιμος ον κατέστησεν ο κύριος επι της οικετείας αυτου του δουναι αυτοις την τροφην εν καιρω; 46 μακάριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κύριος αυτου ευρήσει ουτως ποιουντα. 47 αμην λέγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπάρχουσιν αυτου καταστήσει αυτόν. 48 εαν δε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδία αυτου, Χρονίζει μου ο κύριος, 49 και αρξηται τύπτειν τους συνδούλους αυτου, εσθίη δε και πίνη μετα των μεθυόντων, 50 ηξει ο κύριος του δούλου εκείνου εν ημέρα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινώσκει, 51 και διχοτομήσει αυτον και το μέρος αυτου μετα των υποκριτων θήσει. εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδόντων.

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

23:1 Τότε ο Ιησους ελάλησεν τοις οχλοις και τοις μαθηταις αυτου 2 λέγων, Επι της Μωϋσέως καθέδρας εκάθισαν οι γραμματεις και οι Φαρισαιοι. 3 πάντα ουν οσα εαν ειπωσιν υμιν ποιήσατε και τηρειτε, κατα δε τα εργα αυτων μη ποιειτε. λέγουσιν γαρ και ου ποιουσιν. 4 δεσμεύουσιν δε φορτία βαρέα και δυσβάστακτα και επιτιθέασιν επι τους ωμους των ανθρώπων, αυτοι δε τω δακτύλω αυτων ου θέλουσιν κινησαι αυτά. 5 πάντα δε τα εργα αυτων ποιουσιν προς το θεαθηναι τοις ανθρώποις. πλατύνουσιν γαρ τα φυλακτήρια αυτων και μεγαλύνουσιν τα κράσπεδα, 6 φιλουσιν δε την πρωτοκλισίαν εν τοις δείπνοις και τας πρωτοκαθεδρίας εν ταις συναγωγαις 7 και τους ασπασμους εν ταις αγοραις και καλεισθαι υπο των ανθρώπων, Ραββί. 8 υμεις δε μη κληθητε, Ραββί, εις γάρ εστιν υμων ο διδάσκαλος, πάντες δε υμεις αδελφοί εστε. 9 και πατέρα μη καλέσητε υμων επι της γης, εις γάρ εστιν υμων ο πατηρ ο ουράνιος. 10 μηδε κληθητε καθηγηταί, οτι καθηγητης υμων εστιν εις ο Χριστός. 11 ο δε μείζων υμων εσται υμων διάκονος. 12 οστις δε υψώσει εαυτον ταπεινωθήσεται, και οστις ταπεινώσει εαυτον υψωθήσεται. 13 Ουαι δε υμιν, γραμματεις και Φαρισαιοι υποκριταί, οτι κλείετε την βασιλείαν των ουρανων εμπροσθεν των ανθρώπων. υμεις γαρ ουκ εισέρχεσθε, ουδε τους εισερχομένους αφίετε εισελθειν. 14 15 Ουαι υμιν, γραμματεις και Φαρισαιοι υποκριταί, οτι περιάγετε την θάλασσαν και την ξηραν ποιησαι ενα προσήλυτον, και οταν γένηται ποιειτε αυτον υιον γεέννης διπλότερον υμων. 16 Ουαι υμιν, οδηγοι τυφλοι οι λέγοντες, Ος αν ομόση εν τω ναω, ουδέν εστιν. ος δ αν ομόση εν τω χρυσω του ναου οφείλει. 17 μωροι και τυφλοί, τίς γαρ μείζων εστίν, ο χρυσος η ο ναος ο αγιάσας τον χρυσόν; 18 καί, Ος αν ομόση εν τω θυσιαστηρίω, ουδέν εστιν. ος δ αν ομόση εν τω δώρω τω επάνω αυτου οφείλει. 19 τυφλοί, τί γαρ μειζον, το δωρον η το θυσιαστήριον το αγιάζον το δωρον; 20 ο ουν ομόσας εν τω θυσιαστηρίω ομνύει εν αυτω και εν πασι τοις επάνω αυτου. 21 και ο ομόσας εν τω ναω ομνύει εν αυτω και εν τω κατοικουντι αυτόν. 22 και ο ομόσας εν τω ουρανω ομνύει εν τω θρόνω του θεου και εν τω καθημένω επάνω αυτου. 23 Ουαι υμιν, γραμματεις και Φαρισαιοι υποκριταί, οτι αποδεκατουτε το ηδύοσμον και το ανηθον και το κύμινον, και αφήκατε τα βαρύτερα του νόμου, την κρίσιν και το ελεος και την πίστιν. ταυτα δε εδει ποιησαι κακεινα μη αφιέναι. 24 οδηγοι τυφλοί, οι διϊλίζοντες τον κώνωπα την δε κάμηλον καταπίνοντες. 25 Ουαι υμιν, γραμματεις και Φαρισαιοι υποκριταί, οτι καθαρίζετε το εξωθεν του ποτηρίου και της παροψίδος, εσωθεν δε γέμουσιν εξ αρπαγης και ακρασίας. 26 Φαρισαιε τυφλέ, καθάρισον πρωτον το εντος του ποτηρίου, ινα γένηται και το εκτος αυτου καθαρόν. 27 Ουαι υμιν, γραμματεις και Φαρισαιοι υποκριταί, οτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οιτινες εξωθεν μεν φαίνονται ωραιοι εσωθεν δε γέμουσιν οστέων νεκρων και πάσης ακαθαρσίας. 28 ουτως και υμεις εξωθεν μεν φαίνεσθε τοις ανθρώποις δίκαιοι, εσωθεν δέ εστε μεστοι υποκρίσεως και ανομίας. 29 Ουαι υμιν, γραμματεις και Φαρισαιοι υποκριταί, οτι οικοδομειτε τους τάφους των προφητων και κοσμειτε τα μνημεια των δικαίων, 30 και λέγετε, Ει ημεθα εν ταις ημέραις των πατέρων ημων, ουκ αν ημεθα αυτων κοινωνοι εν τω αιματι των προφητων. 31 ωστε μαρτυρειτε εαυτοις οτι υιοί εστε των φονευσάντων τους προφήτας. 32 και υμεις πληρώσατε το μέτρον των πατέρων υμων. 33 οφεις γεννήματα εχιδνων, πως φύγητε απο της κρίσεως της γεέννης; 34 δια τουτο ιδου εγω αποστέλλω προς υμας προφήτας και σοφους και γραμματεις. εξ αυτων αποκτενειτε και σταυρώσετε, και εξ αυτων μαστιγώσετε εν ταις συναγωγαις υμων και διώξετε απο πόλεως εις πόλιν. 35 οπως ελθη εφ' υμας παν αιμα δίκαιον εκχυννόμενον επι της γης απο του αιματος Αβελ του δικαίου εως του αιματος Ζαχαρίου υιου Βαραχίου, ον εφονεύσατε μεταξυ του ναου και του θυσιαστηρίου. 36 αμην λέγω υμιν, ηξει ταυτα πάντα επι την γενεαν ταύτην. 37 Ιερουσαλημ Ιερουσαλήμ, η αποκτείνουσα τους προφήτας και λιθοβολουσα τους απεσταλμένους προς αυτήν, ποσάκις ηθέλησα επισυναγαγειν τα τέκνα σου, ον τρόπον ορνις επισυνάγει τα νοσσία αυτης υπο τας πτέρυγας, και ουκ ηθελήσατε. 38 ιδου αφίεται υμιν ο οικος υμων ερημος. 39 λέγω γαρ υμιν, ου μή με ιδητε απ' αρτι εως αν ειπητε, Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι κυρίου. 

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

22:1 Και αποκριθεις ο Ιησους πάλιν ειπεν εν παραβολαις αυτοις λέγων, 2 Ωμοιώθη η βασιλεία των ουρανων ανθρώπω βασιλει, οστις εποίησεν γάμους τω υιω αυτου. 3 και απέστειλεν τους δούλους αυτου καλέσαι τους κεκλημένους εις τους γάμους, και ουκ ηθελον ελθειν. 4 πάλιν απέστειλεν αλλους δούλους λέγων, Ειπατε τοις κεκλημένοις, Ιδου το αριστόν μου ητοίμακα, οι ταυροί μου και τα σιτιστα τεθυμένα, και πάντα ετοιμα. δευτε εις τους γάμους. 5 οι δε αμελήσαντες απηλθον, ος μεν εις τον ιδιον αγρόν, ος δε επι την εμπορίαν αυτου. 6 οι δε λοιποι κρατήσαντες τους δούλους αυτου υβρισαν και απέκτειναν. 7 ο δε βασιλευς ωργίσθη, και πέμψας τα στρατεύματα αυτου απώλεσεν τους φονεις εκείνους και την πόλιν αυτων ενέπρησεν. 8 τότε λέγει τοις δούλοις αυτου, Ο μεν γάμος ετοιμός εστιν, οι δε κεκλημένοι ουκ ησαν αξιοι. 9 πορεύεσθε ουν επι τας διεξόδους των οδων, και οσους εαν ευρητε καλέσατε εις τους γάμους. 10 και εξελθόντες οι δουλοι εκεινοι εις τας οδους συνήγαγον πάντας ους ευρον, πονηρούς τε και αγαθούς. και επλήσθη ο γάμος ανακειμένων. 11 εισελθων δε ο βασιλευς θεάσασθαι τους ανακειμένους ειδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμένον ενδυμα γάμου. 12 και λέγει αυτω, Εταιρε, πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γάμου; ο δε εφιμώθη. 13 τότε ο βασιλευς ειπεν τοις διακόνοις, Δήσαντες αυτου πόδας και χειρας εκβάλετε αυτον εις το σκότος το εξώτερον. εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδόντων. 14 πολλοι γάρ εισιν κλητοι ολίγοι δε εκλεκτοί. 15 Τότε πορευθέντες οι Φαρισαιοι συμβούλιον ελαβον οπως αυτον παγιδεύσωσιν εν λόγω. 16 και αποστέλλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα των Ηρωδιανων λέγοντες, Διδάσκαλε, οιδαμεν οτι αληθης ει και την οδον του θεου εν αληθεία διδάσκεις, και ου μέλει σοι περι ουδενός, ου γαρ βλέπεις εις πρόσωπον ανθρώπων. 17 ειπε ουν ημιν τί σοι δοκει. εξεστιν δουναι κηνσον Καίσαρι η ου; 18 γνους δε ο Ιησους την πονηρίαν αυτων ειπεν, Τί με πειράζετε, υποκριταί; 19 επιδείξατέ μοι το νόμισμα του κήνσου. οι δε προσήνεγκαν αυτω δηνάριον. 20 και λέγει αυτοις, Τίνος η εικων αυτη και η επιγραφή; 21 λέγουσιν αυτω, Καίσαρος. τότε λέγει αυτοις, Απόδοτε ουν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του θεου τω θεω. 22 και ακούσαντες εθαύμασαν, και αφέντες αυτον απηλθαν. 23 Εν εκείνη τη ημέρα προσηλθον αυτω Σαδδουκαιοι, λέγοντες μη ειναι ανάστασιν, και επηρώτησαν αυτον 24 λέγοντες, Διδάσκαλε, Μωϋσης ειπεν, Εάν τις αποθάνη μη εχων τέκνα, επιγαμβρεύσει ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και αναστήσει σπέρμα τω αδελφω αυτου. 25 ησαν δε παρ' ημιν επτα αδελφοί. και ο πρωτος γήμας ετελεύτησεν, και μη εχων σπέρμα αφηκεν την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου. 26 ομοίως και ο δεύτερος και ο τρίτος, εως των επτά. 27 υστερον δε πάντων απέθανεν η γυνή. 28 εν τη αναστάσει ουν τίνος των επτα εσται γυνή; πάντες γαρ εσχον αυτήν. 29 αποκριθεις δε ο Ιησους ειπεν αυτοις, Πλανασθε μη ειδότες τας γραφας μηδε την δύναμιν του θεου. 30 εν γαρ τη αναστάσει ουτε γαμουσιν ουτε γαμίζονται, αλλ' ως αγγελοι εν τω ουρανω εισιν. 31 περι δε της αναστάσεως των νεκρων ουκ ανέγνωτε το ρηθεν υμιν υπο του θεου λέγοντος, 32 Εγώ ειμι ο θεος Αβρααμ και ο θεος Ισαακ και ο θεος Ιακώβ; ουκ εστιν ο θεος νεκρων αλλα ζώντων. 33 και ακούσαντες οι οχλοι εξεπλήσσοντο επι τη διδαχη αυτου. 34 Οι δε Φαρισαιοι ακούσαντες οτι εφίμωσεν τους Σαδδουκαίους συνήχθησαν επι το αυτό. 35 και επηρώτησεν εις εξ αυτων νομικος πειράζων αυτόν, 36 Διδάσκαλε, ποία εντολη μεγάλη εν τω νόμω; 37 ο δε εφη αυτω, Αγαπήσεις κύριον τον θεόν σου εν ολη τη καρδία σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη διανοία σου. 38 αυτη εστιν η μεγάλη και πρώτη εντολή. 39 δευτέρα δε ομοία αυτη, Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν. 40 εν ταύταις ταις δυσιν εντολαις ολος ο νόμος κρέμαται και οι προφηται. 41 Συνηγμένων δε των Φαρισαίων επηρώτησεν αυτους ο Ιησους 42 λέγων, Τί υμιν δοκει περι του Χριστου; τίνος υιός εστιν; λέγουσιν αυτω, Του Δαυίδ. 43 λέγει αυτοις, Πως ουν Δαυιδ εν πνεύματι καλει αυτον κύριον λέγων, 44 Ειπεν κύριος τω κυρίω μου, Κάθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρούς σου υποκάτω των ποδων σου; 45 ει ουν Δαυιδ καλει αυτον κύριον, πως υιος αυτου εστιν; 46 και ουδεις εδύνατο αποκριθηναι αυτω λόγον, ουδε ετόλμησέν τις απ' εκείνης της ημέρας επερωτησαι αυτον ουκέτι.

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

21:1 Και οτε ηγγισαν εις Ιεροσόλυμα και ηλθον εις Βηθφαγη εις το Ορος των Ελαιων, τότε Ιησους απέστειλεν δύο μαθητας 2 λέγων αυτοις, Πορεύεσθε εις την κώμην την κατέναντι υμων, και ευθέως ευρήσετε ονον δεδεμένην και πωλον μετ' αυτης. λύσαντες αγάγετέ μοι. 3 και εάν τις υμιν ειπη τι, ερειτε οτι Ο κύριος αυτων χρείαν εχει. ευθυς δε αποστελει αυτούς. 4 Τουτο δε γέγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν δια του προφήτου λέγοντος, 5 Ειπατε τη θυγατρι Σιών, Ιδου ο βασιλεύς σου ερχεταί σοι, πραϋς και επιβεβηκως επι ονον, και επι πωλον υιον υποζυγίου. 6 πορευθέντες δε οι μαθηται και ποιήσαντες καθως συνέταξεν αυτοις ο Ιησους 7 ηγαγον την ονον και τον πωλον, και επέθηκαν επ' αυτων τα ιμάτια, και επεκάθισεν επάνω αυτων. 8 ο δε πλειστος οχλος εστρωσαν εαυτων τα ιμάτια εν τη οδω, αλλοι δε εκοπτον κλάδους απο των δένδρων και εστρώννυον εν τη οδω. 9 οι δε οχλοι οι προάγοντες αυτον και οι ακολουθουντες εκραζον λέγοντες, Ωσαννα τω υιω Δαυίδ. Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι κυρίου. Ωσαννα εν τοις υψίστοις. 10 και εισελθόντος αυτου εις Ιεροσόλυμα εσείσθη πασα η πόλις λέγουσα, Τίς εστιν ουτος; 11 οι δε οχλοι ελεγον, Ουτός εστιν ο προφήτης Ιησους ο απο Ναζαρεθ της Γαλιλαίας. 12 Και εισηλθεν Ιησους εις το ιερόν, και εξέβαλεν πάντας τους πωλουντας και αγοράζοντας εν τω ιερω, και τας τραπέζας των κολλυβιστων κατέστρεψεν και τας καθέδρας των πωλούντων τας περιστεράς, 13 και λέγει αυτοις, Γέγραπται, Ο οικός μου οικος προσευχης κληθήσεται, υμεις δε αυτον ποιειτε σπήλαιον ληστων. 14 Και προσηλθον αυτω τυφλοι και χωλοι εν τω ιερω, και εθεράπευσεν αυτούς. 15 ιδόντες δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις τα θαυμάσια α εποίησεν και τους παιδας τους κράζοντας εν τω ιερω και λέγοντας, Ωσαννα τω υιω Δαυίδ, ηγανάκτησαν 16 και ειπαν αυτω, Ακούεις τί ουτοι λέγουσιν; ο δε Ιησους λέγει αυτοις, Ναί. ουδέποτε ανέγνωτε οτι Εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων κατηρτίσω αινον; 17 Και καταλιπων αυτους εξηλθεν εξω της πόλεως εις Βηθανίαν, και ηυλίσθη εκει. 18 Πρωϊ δε επανάγων εις την πόλιν επείνασεν. 19 και ιδων συκην μίαν επι της οδου ηλθεν επ' αυτήν, και ουδεν ευρεν εν αυτη ει μη φύλλα μόνον, και λέγει αυτη, Μηκέτι εκ σου καρπος γένηται εις τον αιωνα. και εξηράνθη παραχρημα η συκη. 20 και ιδόντες οι μαθηται εθαύμασαν λέγοντες, Πως παραχρημα εξηράνθη η συκη; 21 αποκριθεις δε ο Ιησους ειπεν αυτοις, Αμην λέγω υμιν, εαν εχητε πίστιν και μη διακριθητε, ου μόνον το της συκης ποιήσετε, αλλα καν τω ορει τούτω ειπητε, Αρθητι και βλήθητι εις την θάλασσαν, γενήσεται. 22 και πάντα οσα αν αιτήσητε εν τη προσευχη πιστεύοντες λήμψεσθε. 23 Και ελθόντος αυτου εις το ιερον προσηλθον αυτω διδάσκοντι οι αρχιερεις και οι πρεσβύτεροι του λαου λέγοντες, Εν ποία εξουσία ταυτα ποιεις; και τίς σοι εδωκεν την εξουσίαν ταύτην; 24 αποκριθεις δε ο Ιησους ειπεν αυτοις, Ερωτήσω υμας καγω λόγον ενα, ον εαν ειπητέ μοι καγω υμιν ερω εν ποία εξουσία ταυτα ποιω. 25 το βάπτισμα το Ιωάννου πόθεν ην; εξ ουρανου η εξ ανθρώπων; οι δε διελογίζοντο εν εαυτοις λέγοντες, Εαν ειπωμεν, Εξ ουρανου, ερει ημιν, Δια τί ουν ουκ επιστεύσατε αυτω; 26 εαν δε ειπωμεν, Εξ ανθρώπων, φοβούμεθα τον οχλον, πάντες γαρ ως προφήτην εχουσιν τον Ιωάννην. 27 και αποκριθέντες τω Ιησου ειπαν, Ουκ οιδαμεν. εφη αυτοις και αυτός, Ουδε εγω λέγω υμιν εν ποία εξουσία ταυτα ποιω. 28 Τί δε υμιν δοκει; ανθρωπος ειχεν τέκνα δύο. και προσελθων τω πρώτω ειπεν, Τέκνον, υπαγε σήμερον εργάζου εν τω αμπελωνι. 29 ο δε αποκριθεις ειπεν, Ου θέλω, υστερον δε μεταμεληθεις απηλθεν. 30 προσελθων δε τω ετέρω ειπεν ωσαύτως. ο δε αποκριθεις ειπεν, Εγώ, κύριε. και ουκ απηλθεν. 31 τίς εκ των δύο εποίησεν το θέλημα του πατρός; λέγουσιν, Ο πρωτος. λέγει αυτοις ο Ιησους, Αμην λέγω υμιν οτι οι τελωναι και αι πόρναι προάγουσιν υμας εις την βασιλείαν του θεου. 32 ηλθεν γαρ Ιωάννης προς υμας εν οδω δικαιοσύνης, και ουκ επιστεύσατε αυτω. οι δε τελωναι και αι πόρναι επίστευσαν αυτω. υμεις δε ιδόντες ουδε μετεμελήθητε υστερον του πιστευσαι αυτω. 33 Αλλην παραβολην ακούσατε. Ανθρωπος ην οικοδεσπότης οστις εφύτευσεν αμπελωνα και φραγμον αυτω περιέθηκεν και ωρυξεν εν αυτω ληνον και ωκοδόμησεν πύργον, και εξέδετο αυτον γεωργοις, και απεδήμησεν. 34 οτε δε ηγγισεν ο καιρος των καρπων, απέστειλεν τους δούλους αυτου προς τους γεωργους λαβειν τους καρπους αυτου. 35 και λαβόντες οι γεωργοι τους δούλους αυτου ον μεν εδειραν, ον δε απέκτειναν, ον δε ελιθοβόλησαν. 36 πάλιν απέστειλεν αλλους δούλους πλείονας των πρώτων, και εποίησαν αυτοις ωσαύτως. 37 υστερον δε απέστειλεν προς αυτους τον υιον αυτου λέγων, Εντραπήσονται τον υιόν μου. 38 οι δε γεωργοι ιδόντες τον υιον ειπον εν εαυτοις, Ουτός εστιν ο κληρονόμος. δευτε αποκτείνωμεν αυτον και σχωμεν την κληρονομίαν αυτου. 39 και λαβόντες αυτον εξέβαλον εξω του αμπελωνος και απέκτειναν. 40 οταν ουν ελθη ο κύριος του αμπελωνος, τί ποιήσει τοις γεωργοις εκείνοις; 41 λέγουσιν αυτω, Κακους κακως απολέσει αυτούς, και τον αμπελωνα εκδώσεται αλλοις γεωργοις, οιτινες αποδώσουσιν αυτω τους καρπους εν τοις καιροις αυτων. 42 λέγει αυτοις ο Ιησους, Ουδέποτε ανέγνωτε εν ταις γραφαις, Λίθον ον απεδοκίμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενήθη εις κεφαλην γωνίας. παρα κυρίου εγένετο αυτη, και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων; 43 δια τουτο λέγω υμιν οτι αρθήσεται αφ' υμων η βασιλεία του θεου και δοθήσεται εθνει ποιουντι τους καρπους αυτης. 44 άΚαι ο πεσων επι τον λίθον τουτον συνθλασθήσεται. εφ' ον δ αν πέση λικμήσει αυτόν. έ 45 Και ακούσαντες οι αρχιερεις και οι Φαρισαιοι τας παραβολας αυτου εγνωσαν οτι περι αυτων λέγει. 46 και ζητουντες αυτον κρατησαι εφοβήθησαν τους οχλους, επει εις προφήτην αυτον ειχον.

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

20:1 Ομοία γάρ εστιν η βασιλεία των ουρανων ανθρώπω οικοδεσπότη οστις εξηλθεν αμα πρωϊ μισθώσασθαι εργάτας εις τον αμπελωνα αυτου. 2 συμφωνήσας δε μετα των εργατων εκ δηναρίου την ημέραν απέστειλεν αυτους εις τον αμπελωνα αυτου. 3 και εξελθων περι τρίτην ωραν ειδεν αλλους εστωτας εν τη αγορα αργούς. 4 και εκείνοις ειπεν, Υπάγετε και υμεις εις τον αμπελωνα, και ο εαν η δίκαιον δώσω υμιν. 5 οι δε απηλθον. πάλιν δε εξελθων περι εκτην και ενάτην ωραν εποίησεν ωσαύτως. 6 περι δε την ενδεκάτην εξελθων ευρεν αλλους εστωτας, και λέγει αυτοις, Τί ωδε εστήκατε ολην την ημέραν αργοί; 7 λέγουσιν αυτω, Οτι ουδεις ημας εμισθώσατο. λέγει αυτοις, Υπάγετε και υμεις εις τον αμπελωνα. 8 οψίας δε γενομένης λέγει ο κύριος του αμπελωνος τω επιτρόπω αυτου, Κάλεσον τους εργάτας και απόδος αυτοις τον μισθον αρξάμενος απο των εσχάτων εως των πρώτων. 9 και ελθόντες οι περι την ενδεκάτην ωραν ελαβον ανα δηνάριον. 10 και ελθόντες οι πρωτοι ενόμισαν οτι πλειον λήμψονται. και ελαβον το ανα δηνάριον και αυτοί. 11 λαβόντες δε εγόγγυζον κατα του οικοδεσπότου 12 λέγοντες, Ουτοι οι εσχατοι μίαν ωραν εποίησαν, και ισους ημιν αυτους εποίησας τοις βαστάσασι το βάρος της ημέρας και τον καύσωνα. 13 ο δε αποκριθεις ενι αυτων ειπεν, Εταιρε, ουκ αδικω σε. ουχι δηναρίου συνεφώνησάς μοι; 14 αρον το σον και υπαγε. θέλω δε τούτω τω εσχάτω δουναι ως και σοί. 15 η ουκ εξεστίν μοι ο θέλω ποιησαι εν τοις εμοις; η ο οφθαλμός σου πονηρός εστιν οτι εγω αγαθός ειμι; 16 Ουτως εσονται οι εσχατοι πρωτοι και οι πρωτοι εσχατοι. 17 Και αναβαίνων ο Ιησους εις Ιεροσόλυμα παρέλαβεν τους δώδεκα μαθητας κατ' ιδίαν, και εν τη οδω ειπεν αυτοις, 18 Ιδου αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα, και ο υιος του ανθρώπου παραδοθήσεται τοις αρχιερευσιν και γραμματευσιν, και κατακρινουσιν αυτον θανάτω, 19 και παραδώσουσιν αυτον τοις εθνεσιν εις το εμπαιξαι και μαστιγωσαι και σταυρωσαι, και τη τρίτη ημέρα εγερθήσεται. 20 Τότε προσηλθεν αυτω η μήτηρ των υιων Ζεβεδαίου μετα των υιων αυτης προσκυνουσα και αιτουσά τι απ' αυτου. 21 ο δε ειπεν αυτη, Τί θέλεις; λέγει αυτω, Ειπε ινα καθίσωσιν ουτοι οι δύο υιοί μου εις εκ δεξιων σου και εις εξ ευωνύμων σου εν τη βασιλεία σου. 22 αποκριθεις δε ο Ιησους ειπεν, Ουκ οιδατε τί αιτεισθε. δύνασθε πιειν το ποτήριον ο εγω μέλλω πίνειν; λέγουσιν αυτω, Δυνάμεθα. 23 λέγει αυτοις, Το μεν ποτήριόν μου πίεσθε, το δε καθίσαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνύμων ουκ εστιν εμον τουτο δουναι, αλλ οις ητοίμασται υπο του πατρός μου. 24 Και ακούσαντες οι δέκα ηγανάκτησαν περι των δύο αδελφων. 25 ο δε Ιησους προσκαλεσάμενος αυτους ειπεν, Οιδατε οτι οι αρχοντες των εθνων κατακυριεύουσιν αυτων και οι μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αυτων. 26 ουχ ουτως εσται εν υμιν. αλλ ος εαν θέλη εν υμιν μέγας γενέσθαι εσται υμων διάκονος, 27 και ος αν θέλη εν υμιν ειναι πρωτος εσται υμων δουλος. 28 ωσπερ ο υιος του ανθρώπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λύτρον αντι πολλων. 29 Και εκπορευομένων αυτων απο Ιεριχω ηκολούθησεν αυτω οχλος πολύς. 30 και ιδου δύο τυφλοι καθήμενοι παρα την οδόν, ακούσαντες οτι Ιησους παράγει, εκραξαν λέγοντες, Ελέησον ημας, κύριε, υιος Δαυίδ. 31 ο δε οχλος επετίμησεν αυτοις ινα σιωπήσωσιν. οι δε μειζον εκραξαν λέγοντες, Ελέησον ημας, κύριε, υιος Δαυίδ. 32 και στας ο Ιησους εφώνησεν αυτους και ειπεν, Τί θέλετε ποιήσω υμιν; 33 λέγουσιν αυτω, Κύριε, ινα ανοιγωσιν οι οφθαλμοι ημων. 34 σπλαγχνισθεις δε ο Ιησους ηψατο των ομμάτων αυτων, και ευθέως ανέβλεψαν και ηκολούθησαν αυτω.

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

19:1 Και εγένετο οτε ετέλεσεν ο Ιησους τους λόγους τούτους, μετηρεν απο της Γαλιλαίας και ηλθεν εις τα ορια της Ιουδαίας πέραν του Ιορδάνου. 2 και ηκολούθησαν αυτω οχλοι πολλοί, και εθεράπευσεν αυτους εκει. 3 Και προσηλθον αυτω Φαρισαιοι πειράζοντες αυτον και λέγοντες, Ει εξεστιν ανθρώπω απολυσαι την γυναικα αυτου κατα πασαν αιτίαν; 4 ο δε αποκριθεις ειπεν, Ουκ ανέγνωτε οτι ο κτίσας απ' αρχης αρσεν και θηλυ εποίησεν αυτούς; 5 και ειπεν, Ενεκα τούτου καταλείψει ανθρωπος τον πατέρα και την μητέρα και κολληθήσεται τη γυναικι αυτου, και εσονται οι δύο εις σάρκα μίαν. 6 ωστε ουκέτι εισιν δύο αλλα σαρξ μία. ο ουν ο θεος συνέζευξεν ανθρωπος μη χωριζέτω. 7 λέγουσιν αυτω, Τί ουν Μωϋσης ενετείλατο δουναι βιβλίον αποστασίου και απολυσαι αυτήν; 8 λέγει αυτοις οτι Μωϋσης προς την σκληροκαρδίαν υμων επέτρεψεν υμιν απολυσαι τας γυναικας υμων, απ' αρχης δε ου γέγονεν ουτως. 9 λέγω δε υμιν οτι ος αν απολύση την γυναικα αυτου μη επι πορνεία και γαμήση αλλην μοιχαται. 10 λέγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου, Ει ουτως εστιν η αιτία του ανθρώπου μετα της γυναικός, ου συμφέρει γαμησαι. 11 ο δε ειπεν αυτοις, Ου πάντες χωρουσιν τον λόγον τουτον, αλλ οις δέδοται. 12 εισιν γαρ ευνουχοι οιτινες εκ κοιλίας μητρος εγεννήθησαν ουτως, και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχίσθησαν υπο των ανθρώπων, και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνούχισαν εαυτους δια την βασιλείαν των ουρανων. ο δυνάμενος χωρειν χωρείτω. 13 Τότε προσηνέχθησαν αυτω παιδία, ινα τας χειρας επιθη αυτοις και προσεύξηται. οι δε μαθηται επετίμησαν αυτοις. 14 ο δε Ιησους ειπεν, Αφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτα ελθειν πρός με, των γαρ τοιούτων εστιν η βασιλεία των ουρανων. 15 και επιθεις τας χειρας αυτοις επορεύθη εκειθεν. 16 Και ιδου εις προσελθων αυτω ειπεν, Διδάσκαλε, τί αγαθον ποιήσω ινα σχω ζωην αιώνιον; 17 ο δε ειπεν αυτω, Τί με ερωτας περι του αγαθου; εις εστιν ο αγαθός. ει δε θέλεις εις την ζωην εισελθειν, τήρησον τας εντολάς. 18 λέγει αυτω, Ποίας; ο δε Ιησους ειπεν, Το Ου φονεύσεις, Ου μοιχεύσεις, Ου κλέψεις, Ου ψευδομαρτυρήσεις, 19 Τίμα τον πατέρα και την μητέρα, καί, Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν. 20 λέγει αυτω ο νεανίσκος, Πάντα ταυτα εφύλαξα. τί ετι υστερω; 21 εφη αυτω ο Ιησους, Ει θέλεις τέλειος ειναι, υπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος τοις πτωχοις, και εξεις θησαυρον εν ουρανοις, και δευρο ακολούθει μοι. 22 ακούσας δε ο νεανίσκος τον λόγον απηλθεν λυπούμενος, ην γαρ εχων κτήματα πολλά. 23 Ο δε Ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου, Αμην λέγω υμιν οτι πλούσιος δυσκόλως εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανων. 24 πάλιν δε λέγω υμιν, ευκοπώτερόν εστιν κάμηλον δια τρυπήματος ραφίδος διελθειν η πλούσιον εισελθειν εις την βασιλείαν του θεου. 25 ακούσαντες δε οι μαθηται εξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες, Τίς αρα δύναται σωθηναι; 26 εμβλέψας δε ο Ιησους ειπεν αυτοις, Παρα ανθρώποις τουτο αδύνατόν εστιν, παρα δε θεω πάντα δυνατά. 27 Τότε αποκριθεις ο Πέτρος ειπεν αυτω, Ιδου ημεις αφήκαμεν πάντα και ηκολουθήσαμέν σοι. τί αρα εσται ημιν; 28 ο δε Ιησους ειπεν αυτοις, Αμην λέγω υμιν οτι υμεις οι ακολουθήσαντές μοι, εν τη παλιγγενεσία, οταν καθίση ο υιος του ανθρώπου επι θρόνου δόξης αυτου, καθήσεσθε και υμεις επι δώδεκα θρόνους κρίνοντες τας δώδεκα φυλας του Ισραήλ. 29 και πας οστις αφηκεν οικίας η αδελφους η αδελφας η πατέρα η μητέρα η τέκνα η αγρους ενεκεν του ονόματός μου εκατονταπλασίονα λήμψεται και ζωην αιώνιον κληρονομήσει. 30 Πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοι πρωτοι. 

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

18:1 Εν εκείνη τη ωρα προσηλθον οι μαθηται τω Ιησου λέγοντες, Τίς αρα μείζων εστιν εν τη βασιλεία των ουρανων; 2 και προσκαλεσάμενος παιδίον εστησεν αυτο εν μέσω αυτων 3 και ειπεν, Αμην λέγω υμιν, εαν μη στραφητε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανων. 4 οστις ουν ταπεινώσει εαυτον ως το παιδίον τουτο, ουτός εστιν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανων. 5 και ος εαν δέξηται εν παιδίον τοιουτο επι τω ονόματί μου, εμε δέχεται. 6 Ος δ αν σκανδαλίση ενα των μικρων τούτων των πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει αυτω ινα κρεμασθη μύλος ονικος περι τον τράχηλον αυτου και καταποντισθη εν τω πελάγει της θαλάσσης. 7 ουαι τω κόσμω απο των σκανδάλων. ανάγκη γαρ ελθειν τα σκάνδαλα, πλην ουαι τω ανθρώπω δι' ου το σκάνδαλον ερχεται. 8 Ει δε η χείρ σου η ο πούς σου σκανδαλίζει σε, εκκοψον αυτον και βάλε απο σου. καλόν σοί εστιν εισελθειν εις την ζωην κυλλον η χωλόν, η δύο χειρας η δύο πόδας εχοντα βληθηναι εις το πυρ το αιώνιον. 9 και ει ο οφθαλμός σου σκανδαλίζει σε, εξελε αυτον και βάλε απο σου. καλόν σοί εστιν μονόφθαλμον εις την ζωην εισελθειν, η δύο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γέενναν του πυρός. 10 Ορατε μη καταφρονήσητε ενος των μικρων τούτων. λέγω γαρ υμιν οτι οι αγγελοι αυτων εν ουρανοις δια παντος βλέπουσι το πρόσωπον του πατρός μου του εν ουρανοις. 11 12 Τί υμιν δοκει; εαν γένηταί τινι ανθρώπω εκατον πρόβατα και πλανηθη εν εξ αυτων, ουχι αφήσει τα ενενήκοντα εννέα επι τα ορη και πορευθεις ζητει το πλανώμενον; 13 και εαν γένηται ευρειν αυτό, αμην λέγω υμιν οτι χαίρει επ' αυτω μαλλον η επι τοις ενενήκοντα εννέα τοις μη πεπλανημένοις. 14 ουτως ουκ εστιν θέλημα εμπροσθεν του πατρος υμων του εν ουρανοις ινα απόληται εν των μικρων τούτων. 15 Εαν δε αμαρτήση εις σε ο αδελφός σου, υπαγε ελεγξον αυτον μεταξυ σου και αυτου μόνου. εάν σου ακούση, εκέρδησας τον αδελφόν σου. 16 εαν δε μη ακούση, παράλαβε μετα σου ετι ενα η δύο, ινα επι στόματος δύο μαρτύρων η τριων σταθη παν ρημα. 17 εαν δε παρακούση αυτων, ειπε τη εκκλησία. εαν δε και της εκκλησίας παρακούση, εστω σοι ωσπερ ο εθνικος και ο τελώνης. 18 Αμην λέγω υμιν, οσα εαν δήσητε επι της γης εσται δεδεμένα εν ουρανω και οσα εαν λύσητε επι της γης εσται λελυμένα εν ουρανω. 19 Πάλιν αμην λέγω υμιν οτι εαν δύο συμφωνήσωσιν εξ υμων επι της γης περι παντος πράγματος ου εαν αιτήσωνται, γενήσεται αυτοις παρα του πατρός μου του εν ουρανοις. 20 ου γάρ εισιν δύο η τρεις συνηγμένοι εις το εμον ονομα, εκει ειμι εν μέσω αυτων. 21 Τότε προσελθων ο Πέτρος ειπεν αυτω, Κύριε, ποσάκις αμαρτήσει εις εμε ο αδελφός μου και αφήσω αυτω; εως επτάκις; 22 λέγει αυτω ο Ιησους, Ου λέγω σοι εως επτάκις αλλα εως εβδομηκοντάκις επτά. 23 Δια τουτο ωμοιώθη η βασιλεία των ουρανων ανθρώπω βασιλει ος ηθέλησεν συναραι λόγον μετα των δούλων αυτου. 24 αρξαμένου δε αυτου συναίρειν προσηνέχθη αυτω εις οφειλέτης μυρίων ταλάντων. 25 μη εχοντος δε αυτου αποδουναι εκέλευσεν αυτον ο κύριος πραθηναι και την γυναικα και τα τέκνα και πάντα οσα εχει, και αποδοθηναι. 26 πεσων ουν ο δουλος προσεκύνει αυτω λέγων, Μακροθύμησον επ' εμοί, και πάντα αποδώσω σοι. 27 σπλαγχνισθεις δε ο κύριος του δούλου εκείνου απέλυσεν αυτόν, και το δάνειον αφηκεν αυτω. 28 εξελθων δε ο δουλος εκεινος ευρεν ενα των συνδούλων αυτου ος ωφειλεν αυτω εκατον δηνάρια, και κρατήσας αυτον επνιγεν λέγων, Απόδος ει τι οφείλεις. 29 πεσων ουν ο σύνδουλος αυτου παρεκάλει αυτον λέγων, Μακροθύμησον επ' εμοί, και αποδώσω σοι. 30 ο δε ουκ ηθελεν, αλλα απελθων εβαλεν αυτον εις φυλακην εως αποδω το οφειλόμενον. 31 ιδόντες ουν οι σύνδουλοι αυτου τα γενόμενα ελυπήθησαν σφόδρα, και ελθόντες διεσάφησαν τω κυρίω εαυτων πάντα τα γενόμενα. 32 τότε προσκαλεσάμενος αυτον ο κύριος αυτου λέγει αυτω, Δουλε πονηρέ, πασαν την οφειλην εκείνην αφηκά σοι, επει παρεκάλεσάς με. 33 ουκ εδει και σε ελεησαι τον σύνδουλόν σου, ως καγω σε ηλέησα; 34 και οργισθεις ο κύριος αυτου παρέδωκεν αυτον τοις βασανισταις εως ου αποδω παν το οφειλόμενον. 35 Ουτως και ο πατήρ μου ο ουράνιος ποιήσει υμιν εαν μη αφητε εκαστος τω αδελφω αυτου απο των καρδιων υμων. 

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

17:1 Και μεθ' ημέρας εξ παραλαμβάνει ο Ιησους τον Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην τον αδελφον αυτου, και αναφέρει αυτους εις ορος υψηλον κατ' ιδίαν. 2 και μετεμορφώθη εμπροσθεν αυτων, και ελαμψεν το πρόσωπον αυτου ως ο ηλιος, τα δε ιμάτια αυτου εγένετο λευκα ως το φως. 3 και ιδου ωφθη αυτοις Μωϋσης και Ηλίας συλλαλουντες μετ' αυτου. 4 αποκριθεις δε ο Πέτρος ειπεν τω Ιησου, Κύριε, καλόν εστιν ημας ωδε ειναι. ει θέλεις, ποιήσω ωδε τρεις σκηνάς, σοι μίαν και Μωϋσει μίαν και Ηλία μίαν. 5 ετι αυτου λαλουντος ιδου νεφέλη φωτεινη επεσκίασεν αυτούς, και ιδου φωνη εκ της νεφέλης λέγουσα, Ουτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα. ακούετε αυτου. 6 και ακούσαντες οι μαθηται επεσαν επι πρόσωπον αυτων και εφοβήθησαν σφόδρα. 7 και προσηλθεν ο Ιησους και αψάμενος αυτων ειπεν, Εγέρθητε και μη φοβεισθε. 8 επάραντες δε τους οφθαλμους αυτων ουδένα ειδον ει μη αυτον Ιησουν μόνον. 9 Και καταβαινόντων αυτων εκ του ορους ενετείλατο αυτοις ο Ιησους λέγων, Μηδενι ειπητε το οραμα εως ου ο υιος του ανθρώπου εκ νεκρων εγερθη. 10 και επηρώτησαν αυτον οι μαθηται λέγοντες, Τί ουν οι γραμματεις λέγουσιν οτι Ηλίαν δει ελθειν πρωτον; 11 ο δε αποκριθεις ειπεν, Ηλίας μεν ερχεται και αποκαταστήσει πάντα. 12 λέγω δε υμιν οτι Ηλίας ηδη ηλθεν, και ουκ επέγνωσαν αυτον αλλα εποίησαν εν αυτω οσα ηθέλησαν. ουτως και ο υιος του ανθρώπου μέλλει πάσχειν υπ' αυτων. 13 τότε συνηκαν οι μαθηται οτι περι Ιωάννου του βαπτιστου ειπεν αυτοις. 14 Και ελθόντων προς τον οχλον προσηλθεν αυτω ανθρωπος γονυπετων αυτον 15 και λέγων, Κύριε, ελέησόν μου τον υιόν, οτι σεληνιάζεται και κακως πάσχει. πολλάκις γαρ πίπτει εις το πυρ και πολλάκις εις το υδωρ. 16 και προσήνεγκα αυτον τοις μαθηταις σου, και ουκ ηδυνήθησαν αυτον θεραπευσαι. 17 αποκριθεις δε ο Ιησους ειπεν, Ω γενεα απιστος και διεστραμμένη, εως πότε μεθ' υμων εσομαι; εως πότε ανέξομαι υμων; φέρετέ μοι αυτον ωδε. 18 και επετίμησεν αυτω ο Ιησους, και εξηλθεν απ' αυτου το δαιμόνιον. και εθεραπεύθη ο παις απο της ωρας εκείνης. 19 Τότε προσελθόντες οι μαθηται τω Ιησου κατ' ιδίαν ειπον, Δια τί ημεις ουκ ηδυνήθημεν εκβαλειν αυτό; 20 ο δε λέγει αυτοις, Δια την ολιγοπιστίαν υμων. αμην γαρ λέγω υμιν, εαν εχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερειτε τω ορει τούτω, Μετάβα ενθεν εκει, και μεταβήσεται. και ουδεν αδυνατήσει υμιν. 21 22 Συστρεφομένων δε αυτων εν τη Γαλιλαία ειπεν αυτοις ο Ιησους, Μέλλει ο υιος του ανθρώπου παραδίδοσθαι εις χειρας ανθρώπων, 23 και αποκτενουσιν αυτόν, και τη τρίτη ημέρα εγερθήσεται. και ελυπήθησαν σφόδρα. 24 Ελθόντων δε αυτων εις Καφαρναουμ προσηλθον οι τα δίδραχμα λαμβάνοντες τω Πέτρω και ειπαν, Ο διδάσκαλος υμων ου τελει τα δίδραχμα; 25 λέγει, Ναί. και ελθόντα εις την οικίαν προέφθασεν αυτον ο Ιησους λέγων, Τί σοι δοκει, Σίμων; οι βασιλεις της γης απο τίνων λαμβάνουσιν τέλη η κηνσον; απο των υιων αυτων η απο των αλλοτρίων; 26 ειπόντος δέ, Απο των αλλοτρίων, εφη αυτω ο Ιησους, Αρα γε ελεύθεροί εισιν οι υιοί. 27 ινα δε μη σκανδαλίσωμεν αυτούς, πορευθεις εις θάλασσαν βάλε αγκιστρον και τον αναβάντα πρωτον ιχθυν αρον, και ανοίξας το στόμα αυτου ευρήσεις στατηρα. εκεινον λαβων δος αυτοις αντι εμου και σου.

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

16:1 Και προσελθόντες οι Φαρισαιοι και Σαδδουκαιοι πειράζοντες επηρώτησαν αυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοις. 2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις, Οψίας γενομένης λέγετε, Ευδία, πυρράζει γαρ ο ουρανός. 3 και πρωϊ, Σήμερον χειμών, πυρράζει γαρ στυγνάζων ο ουρανός. το μεν πρόσωπον του ουρανου γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεια των καιρων ου δύνασθε. 4 Γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει, και σημειον ου δοθήσεται αυτη ει μη το σημειον Ιωνα. και καταλιπων αυτους απηλθεν. 5 Και ελθόντες οι μαθηται εις το πέραν επελάθοντο αρτους λαβειν. 6 ο δε Ιησους ειπεν αυτοις, Ορατε και προσέχετε απο της ζύμης των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων. 7 οι δε διελογίζοντο εν εαυτοις λέγοντες οτι Αρτους ουκ ελάβομεν. 8 γνους δε ο Ιησους ειπεν, Τί διαλογίζεσθε εν εαυτοις, ολιγόπιστοι, οτι αρτους ουκ εχετε; 9 ουπω νοειτε, ουδε μνημονεύετε τους πέντε αρτους των πεντακισχιλίων και πόσους κοφίνους ελάβετε; 10 ουδε τους επτα αρτους των τετρακισχιλίων και πόσας σπυρίδας ελάβετε; 11 πως ου νοειτε οτι ου περι αρτων ειπον υμιν; προσέχετε δε απο της ζύμης των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων. 12 τότε συνηκαν οτι ουκ ειπεν προσέχειν απο της ζύμης των αρτων αλλα απο της διδαχης των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων. 13 Ελθων δε ο Ιησους εις τα μέρη Καισαρείας της Φιλίππου ηρώτα τους μαθητας αυτου λέγων, Τίνα λέγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρώπου; 14 οι δε ειπαν, Οι μεν Ιωάννην τον βαπτιστήν, αλλοι δε Ηλίαν, ετεροι δε Ιερεμίαν η ενα των προφητων. 15 λέγει αυτοις, Υμεις δε τίνα με λέγετε ειναι; 16 αποκριθεις δε Σίμων Πέτρος ειπεν, Συ ει ο Χριστος ο υιος του θεου του ζωντος. 17 αποκριθεις δε ο Ιησους ειπεν αυτω, Μακάριος ει, Σίμων Βαριωνα, οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκάλυψέν σοι αλλ' ο πατήρ μου ο εν τοις ουρανοις. 18 καγω δέ σοι λέγω οτι συ ει Πέτρος, και επι ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την εκκλησίαν, και πύλαι αδου ου κατισχύσουσιν αυτης. 19 δώσω σοι τας κλειδας της βασιλείας των ουρανων, και ο εαν δήσης επι της γης εσται δεδεμένον εν τοις ουρανοις, και ο εαν λύσης επι της γης εσται λελυμένον εν τοις ουρανοις. 20 τότε διεστείλατο τοις μαθηταις ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτός εστιν ο Χριστός. 21 Απο τότε ηρξατο ο Ιησους δεικνύειν τοις μαθηταις αυτου οτι δει αυτον εις Ιεροσόλυμα απελθειν και πολλα παθειν απο των πρεσβυτέρων και αρχιερέων και γραμματέων και αποκτανθηναι και τη τρίτη ημέρα εγερθηναι. 22 και προσλαβόμενος αυτον ο Πέτρος ηρξατο επιτιμαν αυτω λέγων, Ιλεώς σοι, κύριε. ου μη εσται σοι τουτο. 23 ο δε στραφεις ειπεν τω Πέτρω, Υπαγε οπίσω μου, Σατανα. σκάνδαλον ει εμου, οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρώπων. 24 Τότε ο Ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου, Ει τις θέλει οπίσω μου ελθειν, απαρνησάσθω εαυτον και αράτω τον σταυρον αυτου και ακολουθείτω μοι. 25 ος γαρ εαν θέλη την ψυχην αυτου σωσαι απολέσει αυτήν. ος δ αν απολέση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρήσει αυτήν. 26 τί γαρ ωφεληθήσεται ανθρωπος εαν τον κόσμον ολον κερδήση την δε ψυχην αυτου ζημιωθη; η τί δώσει ανθρωπος αντάλλαγμα της ψυχης αυτου; 27 μέλλει γαρ ο υιος του ανθρώπου ερχεσθαι εν τη δόξη του πατρος αυτου μετα των αγγέλων αυτου, και τότε αποδώσει εκάστω κατα την πραξιν αυτου. 28 αμην λέγω υμιν οτι εισίν τινες των ωδε εστώτων οιτινες ου μη γεύσωνται θανάτου εως αν ιδωσιν τον υιον του ανθρώπου ερχόμενον εν τη βασιλεία αυτου.

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

15:1 Τότε προσέρχονται τω Ιησου απο Ιεροσολύμων Φαρισαιοι και γραμματεις λέγοντες, 2 Δια τί οι μαθηταί σου παραβαίνουσιν την παράδοσιν των πρεσβυτέρων; ου γαρ νίπτονται τας χειρας αυτων οταν αρτον εσθίωσιν. 3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις, Δια τί και υμεις παραβαίνετε την εντολην του θεου δια την παράδοσιν υμων; 4 ο γαρ θεος ειπεν, Τίμα τον πατέρα και την μητέρα, καί, Ο κακολογων πατέρα η μητέρα θανάτω τελευτάτω. 5 υμεις δε λέγετε, Ος αν ειπη τω πατρι η τη μητρί, Δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης, 6 ου μη τιμήσει τον πατέρα αυτου. και ηκυρώσατε τον λόγον του θεου δια την παράδοσιν υμων. 7 υποκριταί, καλως επροφήτευσεν περι υμων Ησαϊας λέγων, 8 Ο λαος ουτος τοις χείλεσίν με τιμα, η δε καρδία αυτων πόρρω απέχει απ' εμου. 9 μάτην δε σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων. 10 Και προσκαλεσάμενος τον οχλον ειπεν αυτοις, Ακούετε και συνίετε. 11 ου το εισερχόμενον εις το στόμα κοινοι τον ανθρωπον, αλλα το εκπορευόμενον εκ του στόματος τουτο κοινοι τον ανθρωπον. 12 Τότε προσελθόντες οι μαθηται λέγουσιν αυτω, Οιδας οτι οι Φαρισαιοι ακούσαντες τον λόγον εσκανδαλίσθησαν; 13 ο δε αποκριθεις ειπεν, Πασα φυτεία ην ουκ εφύτευσεν ο πατήρ μου ο ουράνιος εκριζωθήσεται. 14 αφετε αυτούς. τυφλοί εισιν οδηγοί τυφλων. τυφλος δε τυφλον εαν οδηγη, αμφότεροι εις βόθυνον πεσουνται. 15 Αποκριθεις δε ο Πέτρος ειπεν αυτω, Φράσον ημιν την παραβολήν ταύτην. 16 ο δε ειπεν, Ακμην και υμεις ασύνετοί εστε; 17 ου νοειτε οτι παν το εισπορευόμενον εις το στόμα εις την κοιλίαν χωρει και εις αφεδρωνα εκβάλλεται; 18 τα δε εκπορευόμενα εκ του στόματος εκ της καρδίας εξέρχεται, κακεινα κοινοι τον ανθρωπον. 19 εκ γαρ της καρδίας εξέρχονται διαλογισμοι πονηροί, φόνοι, μοιχειαι, πορνειαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι. 20 ταυτά εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον, το δε ανίπτοις χερσιν φαγειν ου κοινοι τον ανθρωπον. 21 Και εξελθων εκειθεν ο Ιησους ανεχώρησεν εις τα μέρη Τύρου και Σιδωνος. 22 και ιδου γυνη Χαναναία απο των ορίων εκείνων εξελθουσα εκραζεν λέγουσα, Ελέησόν με, κύριε, υιος Δαυίδ. η θυγάτηρ μου κακως δαιμονίζεται. 23 ο δε ουκ απεκρίθη αυτη λόγον. και προσελθόντες οι μαθηται αυτου ηρώτουν αυτον λέγοντες, Απόλυσον αυτήν, οτι κράζει οπισθεν ημων. 24 ο δε αποκριθεις ειπεν, Ουκ απεστάλην ει μη εις τα πρόβατα τα απολωλότα οικου Ισραήλ. 25 η δε ελθουσα προσεκύνει αυτω λέγουσα, Κύριε, βοήθει μοι. 26 ο δε αποκριθεις ειπεν, Ουκ εστιν καλον λαβειν τον αρτον των τέκνων και βαλειν τοις κυναρίοις. 27 η δε ειπεν, Ναί, κύριε, και γαρ τα κυνάρια εσθίει απο των ψιχίων των πιπτόντων απο της τραπέζης των κυρίων αυτων. 28 τότε αποκριθεις ο Ιησους ειπεν αυτη, Ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις. γενηθήτω σοι ως θέλεις. και ιάθη η θυγάτηρ αυτης απο της ωρας εκείνης. 29 Και μεταβας εκειθεν ο Ιησους ηλθεν παρα την θάλασσαν της Γαλιλαίας, και αναβας εις το ορος εκάθητο εκει. 30 και προσηλθον αυτω οχλοι πολλοι εχοντες μεθ' εαυτων χωλούς, τυφλούς, κυλλούς, κωφούς, και ετέρους πολλούς, και ερριψαν αυτους παρα τους πόδας αυτου, και εθεράπευσεν αυτούς. 31 ωστε τον οχλον θαυμάσαι βλέποντας κωφους λαλουντας, κυλλους υγιεις, και χωλους περιπατουντας και τυφλους βλέποντας. και εδόξασαν τον θεον Ισραήλ. 32 Ο δε Ιησους προσκαλεσάμενος τους μαθητας αυτου ειπεν, Σπλαγχνίζομαι επι τον οχλον, οτι ηδη ημέραι τρεις προσμένουσίν μοι και ουκ εχουσιν τί φάγωσιν. και απολυσαι αυτους νήστεις ου θέλω, μήποτε εκλυθωσιν εν τη οδω. 33 και λέγουσιν αυτω οι μαθηταί, Πόθεν ημιν εν ερημία αρτοι τοσουτοι ωστε χορτάσαι οχλον τοσουτον; 34 και λέγει αυτοις ο Ιησους, Πόσους αρτους εχετε; οι δε ειπαν, Επτά, και ολίγα ιχθύδια. 35 και παραγγείλας τω οχλω αναπεσειν επι την γην 36 ελαβεν τους επτα αρτους και τους ιχθύας και ευχαριστήσας εκλασεν και εδίδου τοις μαθηταις, οι δε μαθηται τοις οχλοις. 37 και εφαγον πάντες και εχορτάσθησαν, και το περισσευον των κλασμάτων ηραν, επτα σπυρίδας πλήρεις. 38 οι δε εσθίοντες ησαν τετρακισχίλιοι ανδρες χωρις γυναικων και παιδίων. 39 Και απολύσας τους οχλους ενέβη εις το πλοιον, και ηλθεν εις τα ορια Μαγαδάν. 

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

14:1 Εν εκείνω τω καιρω ηκουσεν Ηρώδης ο τετραάρχης την ακοην Ιησου, 2 και ειπεν τοις παισιν αυτου, Ουτός εστιν Ιωάννης ο βαπτιστής. αυτος ηγέρθη απο των νεκρων, και δια τουτο αι δυνάμεις ενεργουσιν εν αυτω. 3 Ο γαρ Ηρώδης κρατήσας τον Ιωάννην εδησεν αυτον και εν φυλακη απέθετο δια Ηρωδιάδα την γυναικα Φιλίππου του αδελφου αυτου. 4 ελεγεν γαρ ο Ιωάννης αυτω, Ουκ εξεστίν σοι εχειν αυτήν. 5 και θέλων αυτον αποκτειναι εφοβήθη τον οχλον, οτι ως προφήτην αυτον ειχον. 6 γενεσίοις δε γενομένοις του Ηρώδου ωρχήσατο η θυγάτηρ της Ηρωδιάδος εν τω μέσω και ηρεσεν τω Ηρώδη, 7 οθεν μεθ' ορκου ωμολόγησεν αυτη δουναι ο εαν αιτήσηται. 8 η δε προβιβασθεισα υπο της μητρος αυτης, Δός μοι, φησίν, ωδε επι πίνακι την κεφαλην Ιωάννου του βαπτιστου. 9 και λυπηθεις ο βασιλευς δια τους ορκους και τους συνανακειμένους εκέλευσεν δοθηναι, 10 και πέμψας απεκεφάλισεν τον Ιωάννην εν τη φυλακη. 11 και ηνέχθη η κεφαλη αυτου επι πίνακι και εδόθη τω κορασίω, και ηνεγκεν τη μητρι αυτης. 12 και προσελθόντες οι μαθηται αυτου ηραν το πτωμα και εθαψαν αυτόν, και ελθόντες απήγγειλαν τω Ιησου. 13 Ακούσας δε ο Ιησους ανεχώρησεν εκειθεν εν πλοίω εις ερημον τόπον κατ' ιδίαν. και ακούσαντες οι οχλοι ηκολούθησαν αυτω πεζη απο των πόλεων. 14 και εξελθων ειδεν πολυν οχλον, και εσπλαγχνίσθη επ' αυτοις και εθεράπευσεν τους αρρώστους αυτων. 15 οψίας δε γενομένης προσηλθον αυτω οι μαθηται λέγοντες, Ερημός εστιν ο τόπος και η ωρα ηδη παρηλθεν. απόλυσον τους οχλους, ινα απελθόντες εις τας κώμας αγοράσωσιν εαυτοις βρώματα. 16 ο δε Ιησους ειπεν αυτοις, Ου χρείαν εχουσιν απελθειν. δότε αυτοις υμεις φαγειν. 17 οι δε λέγουσιν αυτω, Ουκ εχομεν ωδε ει μη πέντε αρτους και δύο ιχθύας. 18 ο δε ειπεν, Φέρετέ μοι ωδε αυτούς. 19 και κελεύσας τους οχλους ανακλιθηναι επι του χόρτου, λαβων τους πέντε αρτους και τους δύο ιχθύας, αναβλέψας εις τον ουρανον ευλόγησεν και κλάσας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους οι δε μαθηται τοις οχλοις. 20 και εφαγον πάντες και εχορτάσθησαν, και ηραν το περισσευον των κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις. 21 οι δε εσθίοντες ησαν ανδρες ωσει πεντακισχίλιοι χωρις γυναικων και παιδίων. 22 Και ευθέως ηνάγκασεν τους μαθητας εμβηναι εις το πλοιον και προάγειν αυτον εις το πέραν, εως ου απολύση τους οχλους. 23 και απολύσας τους οχλους ανέβη εις το ορος κατ' ιδίαν προσεύξασθαι. οψίας δε γενομένης μόνος ην εκει. 24 το δε πλοιον ηδη σταδίους πολλους απο της γης απειχεν, βασανιζόμενον υπο των κυμάτων, ην γαρ εναντίος ο ανεμος. 25 τετάρτη δε φυλακη της νυκτος ηλθεν προς αυτους περιπατων επι την θάλασσαν. 26 οι δε μαθηται ιδόντες αυτον επι της θαλάσσης περιπατουντα εταράχθησαν λέγοντες οτι Φάντασμά εστιν, και απο του φόβου εκραξαν. 27 ευθυς δε ελάλησεν ο Ιησους αυτοις λέγων, Θαρσειτε, εγώ ειμι. μη φοβεισθε. 28 αποκριθεις δε αυτω ο Πέτρος ειπεν, Κύριε, ει συ ει, κέλευσόν με ελθειν προς σε επι τα υδατα. 29 ο δε ειπεν, Ελθέ. και καταβας απο του πλοίου ο Πέτρος περιεπάτησεν επι τα υδατα και ηλθεν προς τον Ιησουν. 30 βλέπων δε τον ανεμον ισχυρον εφοβήθη, και αρξάμενος καταποντίζεσθαι εκραξεν λέγων, Κύριε, σωσόν με. 31 ευθέως δε ο Ιησους εκτείνας την χειρα επελάβετο αυτου και λέγει αυτω, Ολιγόπιστε, εις τί εδίστασας; 32 και αναβάντων αυτων εις το πλοιον εκόπασεν ο ανεμος. 33 οι δε εν τω πλοίω προσεκύνησαν αυτω λέγοντες, Αληθως θεου υιος ει. 34 Και διαπεράσαντες ηλθον επι την γην εις Γεννησαρέτ. 35 και επιγνόντες αυτον οι ανδρες του τόπου εκείνου απέστειλαν εις ολην την περίχωρον εκείνην, και προσήνεγκαν αυτω πάντας τους κακως εχοντας, 36 και παρεκάλουν αυτον ινα μόνον αψωνται του κρασπέδου του ιματίου αυτου. και οσοι ηψαντο διεσώθησαν.

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

13:1 Εν τη ημέρα εκείνη εξελθων ο Ιησους της οικίας εκάθητο παρα την θάλασσαν. 2 και συνήχθησαν προς αυτον οχλοι πολλοί, ωστε αυτον εις πλοιον εμβάντα καθησθαι, και πας ο οχλος επι τον αιγιαλον ειστήκει. 3 και ελάλησεν αυτοις πολλα εν παραβολαις λέγων, Ιδου εξηλθεν ο σπείρων του σπείρειν. 4 και εν τω σπείρειν αυτον α μεν επεσεν παρα την οδόν, και ελθόντα τα πετεινα κατέφαγεν αυτά. 5 αλλα δε επεσεν επι τα πετρώδη οπου ουκ ειχεν γην πολλήν, και ευθέως εξανέτειλεν δια το μη εχειν βάθος γης. 6 ηλίου δε ανατείλαντος εκαυματίσθη και δια το μη εχειν ρίζαν εξηράνθη. 7 αλλα δε επεσεν επι τας ακάνθας, και ανέβησαν αι ακανθαι και επνιξαν αυτά. 8 αλλα δε επεσεν επι την γην την καλην και εδίδου καρπόν, ο μεν εκατόν, ο δε εξήκοντα, ο δε τριάκοντα. 9 ο εχων ωτα ακουέτω. 10 Και προσελθόντες οι μαθηται ειπαν αυτω, Δια τί εν παραβολαις λαλεις αυτοις; 11 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις οτι Υμιν δέδοται γνωναι τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανων, εκείνοις δε ου δέδοται. 12 οστις γαρ εχει, δοθήσεται αυτω και περισσευθήσεται. οστις δε ουκ εχει, και ο εχει αρθήσεται απ' αυτου. 13 δια τουτο εν παραβολαις αυτοις λαλω, οτι βλέποντες ου βλέπουσιν και ακούοντες ουκ ακούουσιν ουδε συνίουσιν. 14 και αναπληρουται αυτοις η προφητεία Ησαϊου η λέγουσα, Ακοη ακούσετε και ου μη συνητε, και βλέποντες βλέψετε και ου μη ιδητε. 15 επαχύνθη γαρ η καρδία του λαου τούτου, και τοις ωσιν βαρέως ηκουσαν, και τους οφθαλμους αυτων εκάμμυσαν. μήποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακούσωσιν και τη καρδία συνωσιν και επιστρέψωσιν, και ιάσομαι αυτούς. 16 υμων δε μακάριοι οι οφθαλμοι οτι βλέπουσιν, και τα ωτα υμων οτι ακούουσιν. 17 αμην γαρ λέγω υμιν οτι πολλοι προφηται και δίκαιοι επεθύμησαν ιδειν α βλέπετε και ουκ ειδαν, και ακουσαι α ακούετε και ουκ ηκουσαν. 18 Υμεις ουν ακούσατε την παραβολην του σπείραντος. 19 παντος ακούοντος τον λόγον της βασιλείας και μη συνιέντος, ερχεται ο πονηρος και αρπάζει το εσπαρμένον εν τη καρδία αυτου. ουτός εστιν ο παρα την οδον σπαρείς. 20 ο δε επι τα πετρώδη σπαρείς, ουτός εστιν ο τον λόγον ακούων και ευθυς μετα χαρας λαμβάνων αυτόν. 21 ουκ εχει δε ρίζαν εν εαυτω αλλα πρόσκαιρός εστιν, γενομένης δε θλίψεως η διωγμου δια τον λόγον ευθυς σκανδαλίζεται. 22 ο δε εις τας ακάνθας σπαρείς, ουτός εστιν ο τον λόγον ακούων και η μέριμνα του αιωνος και η απάτη του πλούτου συμπνίγει τον λόγον, και ακαρπος γίνεται. 23 ο δε επι την καλην γην σπαρείς, ουτός εστιν ο τον λόγον ακούων και συνιείς, ος δη καρποφορει και ποιει ο μεν εκατόν, ο δε εξήκοντα, ο δε τριάκοντα. 24 Αλλην παραβολην παρέθηκεν αυτοις λέγων, Ωμοιώθη η βασιλεία των ουρανων ανθρώπω σπείραντι καλον σπέρμα εν τω αγρω αυτου. 25 εν δε τω καθεύδειν τους ανθρώπους ηλθεν αυτου ο εχθρος και επέσπειρεν ζιζάνια ανα μέσον του σίτου και απηλθεν. 26 οτε δε εβλάστησεν ο χόρτος και καρπον εποίησεν, τότε εφάνη και τα ζιζάνια. 27 προσελθόντες δε οι δουλοι του οικοδεσπότου ειπον αυτω, Κύριε, ουχι καλον σπέρμα εσπειρας εν τω σω αγρω; πόθεν ουν εχει ζιζάνια; 28 ο δε εφη αυτοις, Εχθρος ανθρωπος τουτο εποίησεν. οι δε δουλοι λέγουσιν αυτω, Θέλεις ουν απελθόντες συλλέξωμεν αυτά; 29 ο δέ φησιν, Ου, μήποτε συλλέγοντες τα ζιζάνια εκριζώσητε αμα αυτοις τον σιτον. 30 αφετε συναυξάνεσθαι αμφότερα εως του θερισμου. και εν καιρω του θερισμου ερω τοις θερισταις, Συλλέξατε πρωτον τα ζιζάνια και δήσατε αυτα εις δέσμας προς το κατακαυσαι αυτά, τον δε σιτον συναγάγετε εις την αποθήκην μου. 31 Αλλην παραβολην παρέθηκεν αυτοις λέγων, Ομοία εστιν η βασιλεία των ουρανων κόκκω σινάπεως, ον λαβων ανθρωπος εσπειρεν εν τω αγρω αυτου. 32 ο μικρότερον μέν εστιν πάντων των σπερμάτων, οταν δε αυξηθη μειζον των λαχάνων εστιν και γίνεται δένδρον, ωστε ελθειν τα πετεινα του ουρανου και κατασκηνουν εν τοις κλάδοις αυτου. 33 Αλλην παραβολην ελάλησεν αυτοις. Ομοία εστιν η βασιλεία των ουρανων ζύμη, ην λαβουσα γυνη ενέκρυψεν εις αλεύρου σάτα τρία εως ου εζυμώθη ολον. 34 Ταυτα πάντα ελάλησεν ο Ιησους εν παραβολαις τοις οχλοις, και χωρις παραβολης ουδεν ελάλει αυτοις. 35 οπως πληρωθη το ρηθεν δια του προφήτου λέγοντος, Ανοίξω εν παραβολαις το στόμα μου, ερεύξομαι κεκρυμμένα απο καταβολης κόσμου. 36 Τότε αφεις τους οχλους ηλθεν εις την οικίαν. και προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λέγοντες, Διασάφησον ημιν την παραβολην των ζιζανίων του αγρου. 37 ο δε αποκριθεις ειπεν, Ο σπείρων το καλον σπέρμα εστιν ο υιος του ανθρώπου. 38 ο δε αγρός εστιν ο κόσμος. το δε καλον σπέρμα, ουτοί εισιν οι υιοι της βασιλείας. τα δε ζιζάνιά εισιν οι υιοι του πονηρου, 39 ο δε εχθρος ο σπείρας αυτά εστιν ο διάβολος. ο δε θερισμος συντέλεια αιωνός εστιν, οι δε θερισται αγγελοί εισιν. 40 ωσπερ ουν συλλέγεται τα ζιζάνια και πυρι κατακαίεται, ουτως εσται εν τη συντελεία του αιωνος. 41 αποστελει ο υιος του ανθρώπου τους αγγέλους αυτου, και συλλέξουσιν εκ της βασιλείας αυτου πάντα τα σκάνδαλα και τους ποιουντας την ανομίαν, 42 και βαλουσιν αυτους εις την κάμινον του πυρός. εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδόντων. 43 Τότε οι δίκαιοι εκλάμψουσιν ως ο ηλιος εν τη βασιλεία του πατρος αυτων. ο εχων ωτα ακουέτω. 44 Ομοία εστιν η βασιλεία των ουρανων θησαυρω κεκρυμμένω εν τω αγρω, ον ευρων ανθρωπος εκρυψεν, και απο της χαρας αυτου υπάγει και πωλει πάντα οσα εχει και αγοράζει τον αγρον εκεινον. 45 Πάλιν ομοία εστιν η βασιλεία των ουρανων ανθρώπω εμπόρω ζητουντι καλους μαργαρίτας. 46 ευρων δε ενα πολύτιμον μαργαρίτην απελθων πέπρακεν πάντα οσα ειχεν και ηγόρασεν αυτόν. 47 Πάλιν ομοία εστιν η βασιλεία των ουρανων σαγήνη βληθείση εις την θάλασσαν και εκ παντος γένους συναγαγούση. 48 ην οτε επληρώθη αναβιβάσαντες επι τον αιγιαλον και καθίσαντες συνέλεξαν τα καλα εις αγγη, τα δε σαπρα εξω εβαλον. 49 ουτως εσται εν τη συντελεία του αιωνος. εξελεύσονται οι αγγελοι και αφοριουσιν τους πονηρους εκ μέσου των δικαίων 50 και βαλουσιν αυτους εις την κάμινον του πυρός. εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδόντων. 51 Συνήκατε ταυτα πάντα; λέγουσιν αυτω, Ναί. 52 ο δε ειπεν αυτοις, Δια τουτο πας γραμματευς μαθητευθεις τη βασιλεία των ουρανων ομοιός εστιν ανθρώπω οικοδεσπότη οστις εκβάλλει εκ του θησαυρου αυτου καινα και παλαιά. 53 Και εγένετο οτε ετέλεσεν ο Ιησους τας παραβολας ταύτας, μετηρεν εκειθεν. 54 και ελθων εις την πατρίδα αυτου εδίδασκεν αυτους εν τη συναγωγη αυτων, ωστε εκπλήσσεσθαι αυτους και λέγειν, Πόθεν τούτω η σοφία αυτη και αι δυνάμεις; 55 ουχ ουτός εστιν ο του τέκτονος υιός; ουχ η μήτηρ αυτου λέγεται Μαριαμ και οι αδελφοι αυτου Ιάκωβος και Ιωσηφ και Σίμων και Ιούδας; 56 και αι αδελφαι αυτου ουχι πασαι προς ημας εισιν; πόθεν ουν τούτω ταυτα πάντα; 57 και εσκανδαλίζοντο εν αυτω. ο δε Ιησους ειπεν αυτοις, Ουκ εστιν προφήτης ατιμος ει μη εν τη πατρίδι και εν τη οικία αυτου. 58 και ουκ εποίησεν εκει δυνάμεις πολλας δια την απιστίαν αυτων.

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

12:1 Εν εκείνω τω καιρω επορεύθη ο Ιησους τοις σάββασιν δια των σπορίμων. οι δε μαθηται αυτου επείνασαν, και ηρξαντο τίλλειν στάχυας και εσθίειν. 2 οι δε Φαρισαιοι ιδόντες ειπαν αυτω, Ιδου οι μαθηταί σου ποιουσιν ο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββάτω. 3 ο δε ειπεν αυτοις, Ουκ ανέγνωτε τί εποίησεν Δαυιδ οτε επείνασεν και οι μετ' αυτου; 4 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθέσεως εφαγον, ο ουκ εξον ην αυτω φαγειν ουδε τοις μετ' αυτου, ει μη τοις ιερευσιν μόνοις; 5 η ουκ ανέγνωτε εν τω νόμω οτι τοις σάββασιν οι ιερεις εν τω ιερω το σάββατον βεβηλουσιν και αναίτιοί εισιν; 6 λέγω δε υμιν οτι του ιερου μειζόν εστιν ωδε. 7 ει δε εγνώκειτε τί εστιν, Ελεος θέλω και ου θυσίαν, ουκ αν κατεδικάσατε τους αναιτίους. 8 κύριος γάρ εστιν του σαββάτου ο υιος του ανθρώπου. 9 Και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις την συναγωγην αυτων. 10 και ιδου ανθρωπος χειρα εχων ξηράν. και επηρώτησαν αυτον λέγοντες, Ει εξεστιν τοις σάββασιν θεραπευσαι; ινα κατηγορήσωσιν αυτου. 11 ο δε ειπεν αυτοις, Τίς εσται εξ υμων ανθρωπος ος εξει πρόβατον εν, και εαν εμπέση τουτο τοις σάββασιν εις βόθυνον, ουχι κρατήσει αυτο και εγερει; 12 πόσω ουν διαφέρει ανθρωπος προβάτου. ωστε εξεστιν τοις σάββασιν καλως ποιειν. 13 τότε λέγει τω ανθρώπω, Εκτεινόν σου την χειρα. και εξέτεινεν, και απεκατεστάθη υγιης ως η αλλη. 14 εξελθόντες δε οι Φαρισαιοι συμβούλιον ελαβον κατ' αυτου οπως αυτον απολέσωσιν. 15 Ο δε Ιησους γνους ανεχώρησεν εκειθεν. και ηκολούθησαν αυτω οχλοι πολλοί, και εθεράπευσεν αυτους πάντας, 16 και επετίμησεν αυτοις ινα μη φανερον αυτον ποιήσωσιν. 17 ινα πληρωθη το ρηθεν δια Ησαϊου του προφήτου λέγοντος, 18 Ιδου ο παις μου ον ηρέτισα, ο αγαπητός μου εις ον ευδόκησεν η ψυχή μου. θήσω το πνευμά μου επ' αυτόν, και κρίσιν τοις εθνεσιν απαγγελει. 19 ουκ ερίσει ουδε κραυγάσει, ουδε ακούσει τις εν ταις πλατείαις την φωνην αυτου. 20 κάλαμον συντετριμμένον ου κατεάξει και λίνον τυφόμενον ου σβέσει, εως αν εκβάλη εις νικος την κρίσιν. 21 και τω ονόματι αυτου εθνη ελπιουσιν. 22 Τότε προσηνέχθη αυτω δαιμονιζόμενος τυφλος και κωφός. και εθεράπευσεν αυτόν, ωστε τον κωφον λαλειν και βλέπειν. 23 και εξίσταντο πάντες οι οχλοι και ελεγον, Μήτι ουτός εστιν ο υιος Δαυίδ; 24 οι δε Φαρισαιοι ακούσαντες ειπον, Ουτος ουκ εκβάλλει τα δαιμόνια ει μη εν τω Βεελζεβουλ αρχοντι των δαιμονίων. 25 ειδως δε τας ενθυμήσεις αυτων ειπεν αυτοις, Πασα βασιλεία μερισθεισα καθ' εαυτης ερημουται, και πασα πόλις η οικία μερισθεισα καθ' εαυτης ου σταθήσεται. 26 και ει ο Σατανας τον Σαταναν εκβάλλει, εφ' εαυτον εμερίσθη. πως ουν σταθήσεται η βασιλεία αυτου; 27 και ει εγω εν Βεελζεβουλ εκβάλλω τα δαιμόνια, οι υιοι υμων εν τίνι εκβάλλουσιν; δια τουτο αυτοι κριται εσονται υμων. 28 ει δε εν πνεύματι θεου εγω εκβάλλω τα δαιμόνια, αρα εφθασεν εφ' υμας η βασιλεία του θεου. 29 η πως δύναταί τις εισελθειν εις την οικίαν του ισχυρου και τα σκεύη αυτου αρπάσαι, εαν μη πρωτον δήση τον ισχυρόν; και τότε την οικίαν αυτου διαρπάσει. 30 ο μη ων μετ' εμου κατ' εμου εστιν, και ο μη συνάγων μετ' εμου σκορπίζει. 31 Δια τουτο λέγω υμιν, πασα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις, η δε του πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται. 32 και ος εαν ειπη λόγον κατα του υιου του ανθρώπου, αφεθήσεται αυτω. ος δ αν ειπη κατα του πνεύματος του αγίου, ουκ αφεθήσεται αυτω ουτε εν τούτω τω αιωνι ουτε εν τω μέλλοντι. 33 Η ποιήσατε το δένδρον καλον και τον καρπον αυτου καλόν, η ποιήσατε το δένδρον σαπρον και τον καρπον αυτου σαπρόν. εκ γαρ του καρπου το δένδρον γινώσκεται. 34 γεννήματα εχιδνων, πως δύνασθε αγαθα λαλειν πονηροι οντες; εκ γαρ του περισσεύματος της καρδίας το στόμα λαλει. 35 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου εκβάλλει αγαθά, και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρου θησαυρου εκβάλλει πονηρά. 36 λέγω δε υμιν οτι παν ρημα αργον ο λαλήσουσιν οι ανθρωποι αποδώσουσιν περι αυτου λόγον εν ημέρα κρίσεως. 37 εκ γαρ των λόγων σου δικαιωθήση, και εκ των λόγων σου καταδικασθήση. 38 Τότε απεκρίθησαν αυτω τινες των γραμματέων και Φαρισαίων λέγοντες, Διδάσκαλε, θέλομεν απο σου σημειον ιδειν. 39 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις, Γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει, και σημειον ου δοθήσεται αυτη ει μη το σημειον Ιωνα του προφήτου. 40 ωσπερ γαρ ην Ιωνας εν τη κοιλία του κήτους τρεις ημέρας και τρεις νύκτας, ουτως εσται ο υιος του ανθρώπου εν τη καρδία της γης τρεις ημέρας και τρεις νύκτας. 41 ανδρες Νινευιται αναστήσονται εν τη κρίσει μετα της γενεας ταύτης και κατακρινουσιν αυτήν. οτι μετενόησαν εις το κήρυγμα Ιωνα, και ιδου πλειον Ιωνα ωδε. 42 βασίλισσα νότου εγερθήσεται εν τη κρίσει μετα της γενεας ταύτης και κατακρινει αυτήν. οτι ηλθεν εκ των περάτων της γης ακουσαι την σοφίαν Σολομωνος, και ιδου πλειον Σολομωνος ωδε. 43 Οταν δε το ακάθαρτον πνευμα εξέλθη απο του ανθρώπου, διέρχεται δι' ανύδρων τόπων ζητουν ανάπαυσιν, και ουχ ευρίσκει. 44 τότε λέγει, Εις τον οικόν μου επιστρέψω οθεν εξηλθον. και ελθον ευρίσκει σχολάζοντα σεσαρωμένον και κεκοσμημένον. 45 τότε πορεύεται και παραλαμβάνει μεθ' εαυτου επτα ετερα πνεύματα πονηρότερα εαυτου, και εισελθόντα κατοικει εκει. και γίνεται τα εσχατα του ανθρώπου εκείνου χείρονα των πρώτων. ουτως εσται και τη γενεα ταύτη τη πονηρα. 46 Ετι αυτου λαλουντος τοις οχλοις ιδου η μήτηρ και οι αδελφοι αυτου ειστήκεισαν εξω ζητουντες αυτω λαλησαι. 47 ειπεν δέ τις αυτω, Ιδου η μήτηρ σου και οι αδελφοί σου εξω εστήκασιν ζητουντές σοι λαλησαι. 48 ο δε αποκριθεις ειπεν τω λέγοντι αυτω, Τίς εστιν η μήτηρ μου, και τίνες εισιν οι αδελφοί μου; 49 και εκτείνας την χειρα αυτου επι τους μαθητας αυτου ειπεν, Ιδου η μήτηρ μου και οι αδελφοί μου. 50 οστις γαρ αν ποιήση το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοις αυτός μου αδελφος και αδελφη και μήτηρ εστίν. 

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ

                        Αρχαίο Κείμενο 

 11:1 Και εγένετο οτε ετέλεσεν ο Ιησους διατάσσων τοις δώδεκα μαθηταις αυτου, μετέβη εκειθεν του διδάσκειν και κηρύσσειν εν ταις πόλεσιν αυτων. 2 Ο δε Ιωάννης ακούσας εν τω δεσμωτηρίω τα εργα του Χριστου πέμψας δια των μαθητων αυτου 3 ειπεν αυτω, Συ ει ο ερχόμενος η ετερον προσδοκωμεν; 4 και αποκριθεις ο Ιησους ειπεν αυτοις, Πορευθέντες απαγγείλατε Ιωάννη α ακούετε και βλέπετε. 5 τυφλοι αναβλέπουσιν και χωλοι περιπατουσιν, λεπροι καθαρίζονται και κωφοι ακούουσιν, και νεκροι εγείρονται και πτωχοι ευαγγελίζονται. 6 και μακάριός εστιν ος εαν μη σκανδαλισθη εν εμοί. 7 Τούτων δε πορευομένων ηρξατο ο Ιησους λέγειν τοις οχλοις περι Ιωάννου, Τί εξήλθατε εις την ερημον θεάσασθαι; κάλαμον υπο ανέμου σαλευόμενον; 8 αλλα τί εξήλθατε ιδειν; ανθρωπον εν μαλακοις ημφιεσμένον; ιδου οι τα μαλακα φορουντες εν τοις οικοις των βασιλέων εισίν. 9 αλλα τί εξήλθατε ιδειν; προφήτην; ναί, λέγω υμιν, και περισσότερον προφήτου. 10 ουτός εστιν περι ου γέγραπται, Ιδου εγω αποστέλλω τον αγγελόν μου προ προσώπου σου, ος κατασκευάσει την οδόν σου εμπροσθέν σου. 11 αμην λέγω υμιν, ουκ εγήγερται εν γεννητοις γυναικων μείζων Ιωάννου του βαπτιστου. ο δε μικρότερος εν τη βασιλεία των ουρανων μείζων αυτου εστιν. 12 απο δε των ημερων Ιωάννου του βαπτιστου εως αρτι η βασιλεία των ουρανων βιάζεται, και βιασται αρπάζουσιν αυτήν. 13 πάντες γαρ οι προφηται και ο νόμος εως Ιωάννου επροφήτευσαν. 14 και ει θέλετε δέξασθαι, αυτός εστιν Ηλίας ο μέλλων ερχεσθαι. 15 ο εχων ωτα ακουέτω. 16 Τίνι δε ομοιώσω την γενεαν ταύτην; ομοία εστιν παιδίοις καθημένοις εν ταις αγοραις α προσφωνουντα τοις ετέροις 17 λέγουσιν, Ηυλήσαμεν υμιν και ουκ ωρχήσασθε. εθρηνήσαμεν και ουκ εκόψασθε. 18 ηλθεν γαρ Ιωάννης μήτε εσθίων μήτε πίνων, και λέγουσιν, Δαιμόνιον εχει. 19 ηλθεν ο υιος του ανθρώπου εσθίων και πίνων, και λέγουσιν, Ιδου ανθρωπος φάγος και οινοπότης, τελωνων φίλος και αμαρτωλων. και εδικαιώθη η σοφία απο των εργων αυτης. 20 Τότε ηρξατο ονειδίζειν τας πόλεις εν αις εγένοντο αι πλεισται δυνάμεις αυτου, οτι ου μετενόησαν. 21 Ουαί σοι, Χοραζίν. ουαί σοι, Βηθσαϊδά. οτι ει εν Τύρω και Σιδωνι εγένοντο αι δυνάμεις αι γενόμεναι εν υμιν, πάλαι αν εν σάκκω και σποδω μετενόησαν. 22 πλην λέγω υμιν, Τύρω και Σιδωνι ανεκτότερον εσται εν ημέρα κρίσεως η υμιν. 23 και σύ, Καφαρναούμ, μη εως ουρανου υψωθήση; εως αδου καταβήση. οτι ει εν Σοδόμοις εγενήθησαν αι δυνάμεις αι γενόμεναι εν σοί, εμεινεν αν μέχρι της σήμερον. 24 πλην λέγω υμιν οτι γη Σοδόμων ανεκτότερον εσται εν ημέρα κρίσεως η σοί. 25 Εν εκείνω τω καιρω αποκριθεις ο Ιησους ειπεν, Εξομολογουμαί σοι, πάτερ, κύριε του ουρανου και της γης, οτι εκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκάλυψας αυτα νηπίοις. 26 ναί, ο πατήρ, οτι ουτως ευδοκία εγένετο εμπροσθέν σου. 27 Πάντα μοι παρεδόθη υπο του πατρός μου, και ουδεις επιγινώσκει τον υιον ει μη ο πατήρ, ουδε τον πατέρα τις επιγινώσκει ει μη ο υιος και ω εαν βούληται ο υιος αποκαλύψαι. 28 Δευτε πρός με πάντες οι κοπιωντες και πεφορτισμένοι, καγω αναπαύσω υμας. 29 αρατε τον ζυγόν μου εφ' υμας και μάθετε απ' εμου, οτι πραϋς ειμι και ταπεινος τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαις υμων. 30 ο γαρ ζυγός μου χρηστος και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν.

Read more »